* Γλώσσα συναρμολόγησης: Χρησιμοποιείται για εργασίες χαμηλού επιπέδου που απαιτούν άμεση αλληλεπίδραση με υλικό. Αυτό χρησιμοποιείται συχνά για τα βασικά στοιχεία του πυρήνα, τα προγράμματα οδήγησης συσκευών και άλλα εξαρτήματα κρίσιμης απόδοσης.
* C και C ++: Αυτές είναι πολύ δημοφιλείς επιλογές για το μεγαλύτερο μέρος του κώδικα του λειτουργικού συστήματος, επειδή προσφέρουν ισορροπία μεταξύ της απόδοσης και του ελέγχου των πόρων υλικού. Πολλοί πυρήνες λειτουργικού συστήματος και υπηρεσίες βασικών συστημάτων είναι γραμμένοι σε C ή C ++.
* σκουριά: Μια νεότερη γλώσσα που κερδίζει έλξη, ειδικά για τις εργασίες προγραμματισμού συστημάτων. Τονίζει την ασφάλεια και την ταυτότητα της μνήμης χωρίς τις θυσίες απόδοσης που συχνά συνδέονται με τις διαχειριζόμενες γλώσσες, καθιστώντας την κατάλληλη για τμήματα του λειτουργικού συστήματος που χρειάζονται ευρωστία και παραλληλισμό.
* Άλλες γλώσσες: Τα λειτουργικά συστήματα μπορούν επίσης να ενσωματώνουν στοιχεία γραμμένα σε γλώσσες δέσμης ενεργειών (όπως το Scripting Python ή Shell) για διοικητικά καθήκοντα, εργαλεία διαχείρισης συστήματος ή εξαρτήματα υψηλότερου επιπέδου. Μερικοί χρησιμοποιούν εξειδικευμένες γλώσσες για συγκεκριμένα μέρη, αν και αυτό είναι λιγότερο κοινό για τον πυρήνα.
Επομένως, δεν υπάρχει μία "γλώσσα", αλλά ένα προσεκτικά επιλεγμένο μείγμα για την επίτευξη απόδοσης, σταθερότητας και συντήρησης σε διάφορα μέρη του λειτουργικού συστήματος. Το συγκεκριμένο μίγμα ποικίλλει μεταξύ διαφορετικών λειτουργικών συστημάτων (όπως τα Windows, MacOS, Linux κ.λπ.).
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα