Τι είναι η εκχώρηση πολλαπλών κωδικών όταν θα έκανε ένας κωδικός;

Η ανάθεση πολλαπλών κωδικών όταν ένας κωδικός θα αρκεί είναι μια μορφή πλεονασμός κώδικα ή υπερβολική κωδικοποίηση . Είναι μια πρακτική που παραβιάζει τις αρχές αποτελεσματικής και καθαρής κωδικοποίησης. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους:

* Πολλαπλές παρόμοιες λειτουργίες: Γράφοντας διάφορες λειτουργίες που ουσιαστικά εκτελούν την ίδια εργασία με μικρές παραλλαγές. Μια ενιαία, πιο ευέλικτη λειτουργία με παραμέτρους θα μπορούσε να χειριστεί όλες τις περιπτώσεις.

* Διπλότυπα μπλοκ κώδικα: Επαναλαμβάνοντας τα ίδια ή πολύ παρόμοια τμήματα κώδικα σε διάφορα μέρη του προγράμματος. Αυτό κάνει τη συντήρηση έναν εφιάλτη. Εάν ένα σφάλμα χρειάζεται να διορθωθεί ή να βελτιωθεί, πρέπει να γίνει σε πολλά μέρη, αυξάνοντας τον κίνδυνο σφαλμάτων και ασυνέπειων.

* περιττές ένθετες υπό όρους δηλώσεις: Η υπερβολική χρήση των μπλοκ `if-else if-else 'μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολικά πολύπλοκο κώδικα που είναι πιο δύσκολο να κατανοηθεί και να εντοπίσει εντοπισμό σφαλμάτων. Μια πιο εξορθολογισμένη προσέγγιση, ίσως χρησιμοποιώντας έναν πίνακα αναζήτησης ή ένα πιο συνοπτικό υπό όρους, μπορεί να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα.

* Περιτούμενες κατηγορίες/αντικείμενα: Δημιουργία πολλαπλών κλάσεων ή αντικειμένων που αντιπροσωπεύουν ουσιαστικά την ίδια ιδέα, που διαφέρουν μόνο σε μικρές λεπτομέρειες.

* χρησιμοποιώντας πολλαπλούς βρόχους όπου θα αρκούσε: Για παράδειγμα, η επεξεργασία μέσω μιας δομής δεδομένων πολλές φορές όταν ένας ενιαίος, καλά δομημένος βρόχος θα μπορούσε να επιτύχει τον ίδιο στόχο.

* περιττές μεταβλητές: Δημιουργώντας πολλές μεταβλητές όταν λιγότεροι θα μπορούσαν να αποθηκεύσουν τις ίδιες πληροφορίες πιο αποτελεσματικά.

Τα προβλήματα που προκαλούνται από την υπερβολική κωδικοποίηση περιλαμβάνουν:

* αυξημένο μέγεθος κώδικα: Οι μεγαλύτερες κώδικες είναι πιο δύσκολο να διαχειριστούν, να κατανοήσουν και να διατηρηθούν.

* Μειωμένη αναγνωσιμότητα: Ο περίπλοκος και περιττός κώδικας είναι δύσκολο να διαβαστεί και να κατανοηθεί, καθιστώντας την εντοπισμό σφαλμάτων και μελλοντικών τροποποιήσεων.

* αυξημένος χρόνος ανάπτυξης: Η γραφή και η δοκιμή περιττή κώδικα διαρκεί περισσότερο χρόνο.

* Υψηλότερος κίνδυνος σφαλμάτων: Περισσότερος κώδικας σημαίνει περισσότερες ευκαιρίες για σφάλματα.

* κακή συντήρηση: Οι αλλαγές απαιτούν περισσότερη προσπάθεια και αύξηση της πιθανότητας εισαγωγής νέων σφαλμάτων.

Εν ολίγοις, η ανάθεση πολλαπλών κωδικών όπου κάποιος θα αρκούσε είναι αναποτελεσματική, επιρρεπής σε σφάλματα και έρχεται σε αντίθεση με τις καλές πρακτικές μηχανικής λογισμικού. Είναι σημαντικό να αγωνίζεστε για συνοπτικό, σαφή και διατηρήσιμο κώδικα.