Ο περιορισμός της περιοχής σήματος δεν συμβάλλει στην αύξηση της ασφάλειας του ασύρματου δικτύου;

Αυτή η δήλωση είναι γενικά true . Ο περιορισμός της περιοχής σήματος ενός ασύρματου δικτύου μπορεί να * ελαφρώς * να βελτιώσει την ασφάλεια μειώνοντας τη φυσική περιοχή όπου είναι δυνατή η μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση. Ωστόσο, δεν είναι ένα σημαντικό μέτρο ασφαλείας και δεν πρέπει να βασίζεται ως πρωταρχικό ή ακόμα και σημαντικό μέρος μιας στρατηγικής ασφαλείας.

Εδώ είναι γιατί:

* διείσδυση σήματος: Τα σήματα μπορούν ακόμα να ταξιδεύουν πέρα από το προβλεπόμενο εύρος λόγω αντανακλάσεων και άλλων περιβαλλοντικών παραγόντων. Ένα ασθενέστερο σήμα μπορεί εύκολα να παραληφθεί από συσκευές με ισχυρές κεραίες ή να βρίσκεται στρατηγικά πιο κοντά στον δρομολογητή.

* Άλλα τρωτά σημεία: Τα ασύρματα δίκτυα είναι ευαίσθητα σε πολυάριθμες επιθέσεις που δεν μετριάζονται από το εύρος σήματος, όπως:

* αδύναμοι κωδικοί πρόσβασης: Η πιο συνηθισμένη και σημαντική ευπάθεια.

* Υποστηριζόμενο υλικολογισμικό: Ευάλωτη σε εκμεταλλεύσεις.

* επιθέσεις Man-in-the-Middle: Μπορεί να παρακολουθεί την κυκλοφορία ανεξάρτητα από την ισχύ του σήματος.

* Επιθέσεις άρνησης εξυπηρέτησης: Συντρίψτε το δίκτυο ανεξάρτητα από το εύρος.

* Σημεία πρόσβασης Rogue: Ρυθμίστε για να μιμηθεί το νόμιμο δίκτυο.

* ταλαιπωρία: Σημαντικά περιοριστικό εύρος μπορεί να καταστήσει το δίκτυο άχρηστο για νόμιμες συσκευές.

Εν ολίγοις, ενώ η μείωση της περιοχής σήματος μπορεί να παρέχει μια * περιθωριακή αύξηση της ασφάλειας μειώνοντας την * ευκαιρία * για μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση, ξεπερνάται πολύ από άλλα, πιο αποτελεσματικά μέτρα ασφαλείας, όπως ισχυροί κωδικοί πρόσβασης, κρυπτογράφηση (WPA3), τείχη προστασίας και τακτικές ενημερώσεις υλικολογισμικού. Η βασιζόμενη αποκλειστικά στον περιορισμό της εμβέλειας είναι μια αδύναμη και επαρκής προσέγγιση ασφάλειας.