Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούν αρκετές τεχνικές για να χειριστούν τις διαφορές ταχύτητας:
* buffering πακέτων: Οι δρομολογητές και οι διακόπτες αποθηκεύουν τα εισερχόμενα πακέτα προσωρινά σε buffer, ενώ περιμένουν να είναι διαθέσιμος ο πιο αργός σύνδεσμος. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της απώλειας δεδομένων.
* Διαχείριση ουράς: Οι εκλεπτυσμένοι αλγόριθμοι χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση της παραγγελίας και την ιεράρχηση των πακέτων στα buffer, εξασφαλίζοντας ότι η κυκλοφορία υψηλότερης προτεραιότητας (π.χ. εφαρμογές σε πραγματικό χρόνο) παρέχεται προτιμησιακή θεραπεία. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν χειρίζεστε διαφορετικές απαιτήσεις ποιότητας υπηρεσίας (QOS).
* Περιορισμός/διαμόρφωση ρυθμού: Οι συσκευές μπορούν να πετάξουν την ταχύτητα των ταχύτερων συνδέσεων για να ταιριάζουν με την χωρητικότητα του πιο αργού συνδέσμου, εμποδίζοντας το ταχύτερο δίκτυο να κατακλύσει το πιο αργό.
* Μετατροπή πρωτοκόλλου (μερικές φορές): Ενώ είναι λιγότερο συνηθισμένες για τις διαφορές ταχύτητας ειδικά, ορισμένες συσκευές ενδέχεται να εκτελούν μετατροπή πρωτοκόλλων εάν τα δίκτυα χρησιμοποιούν διαφορετικά πρωτόκολλα (π.χ. μετάφραση μεταξύ Ethernet και Wi-Fi). Αυτό δεν είναι άμεσα για την ταχύτητα, αλλά μπορεί να αποτελέσει μέρος της συνολικής διασύνδεσης δικτύου.
Στην ουσία, η σύνδεση δεν είναι απλώς ένα απλό καλώδιο. Είναι ένα έξυπνα διαχειριζόμενο σημείο μετάβασης που χειρίζεται αποτελεσματικά την αναντιστοιχία ταχύτητας, αποτρέποντας τη συμφόρηση και εξασφαλίζοντας αξιόπιστη ροή δεδομένων.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα