Τι γίνεται αν το δίκτυό σας διαχωρίζεται από το Διαδίκτυο από ένα ενιαίο τείχος προστασίας. Em ...;

Εάν το δίκτυό σας διαχωρίζεται από το Διαδίκτυο από ένα ενιαίο τείχος προστασίας, βρίσκεστε σε κατάσταση τόσο με πλεονεκτήματα όσο και σημαντικά μειονεκτήματα όσον αφορά την ασφάλεια και την προσβασιμότητα. Ας εξερευνήσουμε τις συνέπειες:

Πλεονεκτήματα:

* Απλοποιημένη διαχείριση ασφαλείας: Η διαχείριση ενός ενιαίου τείχους προστασίας είναι απλούστερη από τη διαχείριση πολλαπλών τείχους προστασίας ή άλλων συσκευών ασφαλείας. Η διαμόρφωση και η συντήρηση είναι πιο απλή.

* Ενιαίο σημείο ελέγχου: Όλη η κυκλοφορία στο Διαδίκτυο φιλτράρεται μέσω ενός μόνο σημείου, καθιστώντας ευκολότερη την παρακολούθηση και τον έλεγχο της πρόσβασης.

* Ενδεχομένως χαμηλότερο κόστος: Ένα ενιαίο τείχος προστασίας είναι φθηνότερο από μια πιο περίπλοκη, πολυεπίπεδη ρύθμιση ασφαλείας.

Μειονεκτήματα (και οι μεγαλύτερες ανησυχίες):

* Ενιαίο σημείο αποτυχίας: Εάν το τείχος προστασίας αποτύχει, ολόκληρο το δίκτυό σας χάνει την πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Αυτή είναι μια μεγάλη ευπάθεια. Η πλεονασμός (ένα τείχος προστασίας εφεδρείας) είναι ζωτικής σημασίας.

* Συγκέντρωση ευπάθειας ασφαλείας: Όλη η ασφάλειά σας βασίζεται σε αυτήν την ενιαία συσκευή. Εάν είναι συμβιβασμένο (μέσω ευπάθειας, εσφαλμένης διαμόρφωσης ή επίθεσης), ολόκληρο το δίκτυό σας εκτίθεται. Αυτός είναι ένας πολύ πιο σοβαρός κίνδυνος από το μοναδικό σημείο αποτυχίας.

* Περιορισμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας: Ένα ενιαίο τείχος προστασίας μπορεί να μην παρέχει όλα τα προηγμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας που μπορεί να χρειαστείτε, όπως η πρόληψη εισβολών, η προχωρημένη προστασία απειλών ή οι έλεγχοι κοκκώδους πρόσβασης.

* Έλλειψη τμηματοποίησης: Δεν υπάρχει εσωτερική τμηματοποίηση δικτύου. Εάν διακυβεύεται μια συσκευή στο εσωτερικό σας δίκτυο, ο εισβολέας έχει πιθανή πρόσβαση σε ολόκληρο το δίκτυο.

* Δύσκολο να εφαρμοστεί προηγμένες πρακτικές ασφαλείας: Η εφαρμογή χαρακτηριστικών όπως το DMZ (αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη) για τους διακομιστές με προσβάσιμο από το κοινό γίνεται πιο περίπλοκο και δυνητικά λιγότερο ασφαλές με ένα μόνο τείχος προστασίας.

Στρατηγικές μετριασμού:

Για την αντιμετώπιση αυτών των μειονεκτήματα, αρκετές στρατηγικές είναι ζωτικής σημασίας:

* πλεονασμός: Εφαρμόστε έναν μηχανισμό αποτυχίας με ένα δευτερεύον τείχος προστασίας έτοιμος να αναλάβει εάν αποτύχει το κύριο τείχος προστασίας.

* Τακτικές ενημερώσεις και επιδιόρθωση: Διατηρήστε το υλικολογισμικό και το λογισμικό τείχους προστασίας και το λογισμικό ενημερωμένο για να ενημερωθούν τα γνωστά τρωτά σημεία.

* Ασφαλισμένες πολιτικές ασφαλείας: Εφαρμογή και επιβολή ισχυρών κανόνων τείχους προστασίας για τον έλεγχο της κυκλοφορίας δικτύου.

* Τακτικοί έλεγχοι ασφαλείας: Διεξάγετε τακτικούς ελέγχους ασφαλείας και δοκιμές διείσδυσης για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση πιθανών αδυναμιών.

* Σύστημα ανίχνευσης/πρόληψης εισβολής (IDS/IPS): Εξετάστε το ενδεχόμενο να προσθέσετε ένα IDS/IPS για να ανιχνεύσετε και να αποτρέψετε κακόβουλη δραστηριότητα.

* Τμηματοποίηση δικτύου (αν είναι δυνατόν): Ακόμη και με ένα ενιαίο τείχος προστασίας, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε VLAN (εικονικά LAN) ή άλλες μεθόδους για να ταξινομήσετε το εσωτερικό σας δίκτυο σε μικρότερες, πιο εύχρηστες μονάδες. Αυτό περιορίζει την επίδραση ενός συμβιβασμού.

* Ισχυρό έλεγχο ελέγχου ταυτότητας και πρόσβασης: Εφαρμόστε ισχυρούς κωδικούς πρόσβασης, έλεγχο ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων και έλεγχο πρόσβασης που βασίζεται σε ρόλους.

Συνοπτικά, ενώ ένα ενιαίο τείχος προστασίας μπορεί να φαίνεται απλούστερο και φθηνότερο αρχικά, οι κίνδυνοι ασφαλείας είναι πολύ υψηλοί χωρίς να εφαρμόσουν ισχυρές στρατηγικές μετριασμού. Ένα καλά διαχειριζόμενο, περιττό και τακτικά ενημερωμένο ενιαίο τείχος προστασίας * μπορεί να είναι επαρκής για μικρότερα δίκτυα με χαμηλές απαιτήσεις ασφαλείας, αλλά για τους περισσότερους οργανισμούς, είναι απαραίτητη μια πιο στρώση και ισχυρή αρχιτεκτονική ασφαλείας.