Πώς δημιουργείτε ασφάλεια στο δίκτυο WiFi Adhoc;

Η ασφάλεια στα ad-hoc δίκτυα Wi-Fi (επίσης γνωστά ως IBSS-ανεξάρτητο βασικό σύνολο υπηρεσιών) είναι εμφανώς δύσκολη και σημαντικά ασθενέστερη από τα δίκτυα που βασίζονται σε υποδομές (χρησιμοποιώντας ένα σημείο πρόσβασης). Δεν υπάρχει κεντρικό σημείο ελέγχου ταυτότητας, καθιστώντας την πρόκληση για την εφαρμογή ισχυρών μέτρων ασφαλείας. Ενώ η WPA2/WPA3 υποστηρίζεται τεχνικά, η αποτελεσματικότητά τους είναι σοβαρά περιορισμένη. Εδώ είναι γιατί και ποιες περιορισμένες επιλογές υπάρχουν:

Γιατί η ασφάλεια είναι αδύναμη στα ad-hoc δίκτυα:

* Κανένας κεντρικός διακομιστής ελέγχου ταυτότητας: Σε αντίθεση με τα δίκτυα υποδομής, όπου ένα σημείο δρομολογητή/πρόσβασης χειρίζεται τον έλεγχο ταυτότητας και την εξουσιοδότηση, κάθε συσκευή σε ένα ad-hoc δίκτυο λειτουργεί ως δικό του σημείο πρόσβασης και ομότιμου. Αυτό καθιστά την κεντρική ταυτότητα και τη διαχείριση βασικών πρακτικών.

* Περιορισμένες επιλογές κρυπτογράφησης: Ενώ μπορείτε * να ενεργοποιήσετε την κρυπτογράφηση WPA2/WPA3, είναι συχνά λιγότερο αποτελεσματική λόγω της έλλειψης κεντρικής εξουσίας για τη διαχείριση των κλειδιών και την επιβολή πολιτικών ασφαλείας.

* ευπάθεια στις επιθέσεις Man-in-the-Middle (MITM): Χωρίς ισχυρό μηχανισμό ελέγχου ταυτότητας, οι επιθέσεις MITM είναι σημαντικά πιο εύκολο να εκτελεστούν. Ένας εισβολέας μπορεί να τοποθετηθεί μεταξύ των συσκευών και να παρακολουθεί ή να χειρίζεται την κυκλοφορία.

* Φύση εκπομπής: Τα δίκτυα ad-hoc βασίζονται σε σήματα εκπομπής, διευκολύνοντας τις μη εξουσιοδοτημένες συσκευές να ανιχνεύουν και ενδεχομένως να ενταχθούν στο δίκτυο.

Περιορισμένα μέτρα ασφαλείας:

Δεδομένων των εγγενών αδυναμιών, η ασφάλεια στα ad-hoc δίκτυα είναι συμβιβασμός. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να μετριάσετε τους κινδύνους, να μην τους εξαλείψετε:

1. Χρησιμοποιήστε WPA2/WPA3 (με προειδοποιήσεις): Ενεργοποιήστε την ισχυρότερη διαθέσιμη κρυπτογράφηση (WPA2/WPA3-Personal). Ενώ αυτό παρέχει κάποιο επίπεδο κρυπτογράφησης, η αποτελεσματικότητά της μειώνεται από την έλλειψη κεντρικής εξουσίας για τη διαχείριση των κλειδιών και την πρόληψη των συσκευών Rogue. Βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε μια ισχυρή, μοναδική φράση πρόσβασης.

2. Ισχυρή φράση πρόσβασης: Επιλέξτε μια μακρά, σύνθετη φράση πρόσβασης (τουλάχιστον 15 χαρακτήρες, συνδυάζοντας κεφαλαία και πεζά γράμματα, αριθμούς και σύμβολα). Οι αδύναμες φράσεις πρόσβασης είναι εύκολα ραγισμένες.

3. Περιορίστε την ανιχνευσιμότητα δικτύου: Τα περισσότερα λειτουργικά συστήματα σάς επιτρέπουν να ρυθμίσετε το δίκτυο που είναι κρυμμένο ή μη αναμφισβήτητο. Αυτό καθιστά λίγο πιο δύσκολο για τους επιτιθέμενους να βρουν το δίκτυό σας, αλλά οι αποφασισμένοι επιτιθέμενοι μπορούν ακόμα να το βρουν με άλλα μέσα.

4. Τείχος προστασίας: Ενεργοποιήστε ένα τείχος προστασίας σε όλες τις συσκευές που συνδέονται με το ad-hoc δίκτυο για να φιλτράρετε τις ανεπιθύμητες εισερχόμενες συνδέσεις. Αυτό προσφέρει ελάχιστη προστασία, αλλά είναι μια καλή πρακτική.

5. Προσεκτική επιλογή συσκευών: Συνδέστε μόνο τις αξιόπιστες συσκευές στο ad-hoc δίκτυο.

6. Αποφύγετε ευαίσθητα δεδομένα: Μην μεταδίδετε ευαίσθητα δεδομένα (κωδικοί πρόσβασης, οικονομικές πληροφορίες κ.λπ.) μέσω ενός δικτύου ad-hoc.

Συνοπτικά:

Τα δίκτυα ad-hoc είναι εγγενώς λιγότερο ασφαλή από τα δίκτυα υποδομής. Ενώ μπορείτε να εφαρμόσετε ορισμένα μέτρα ασφαλείας, προσφέρουν σημαντικά λιγότερη προστασία. Για κάθε κατάσταση που απαιτεί ισχυρή ασφάλεια, συνιστάται έντονα ένα δίκτυο υποδομής με ένα σωστά διαμορφωμένο δρομολογητή/σημείο πρόσβασης. Τα δίκτυα ad-hoc θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνο για καταστάσεις όπου η ευκολία υπερβαίνει σημαντικές ανησυχίες για την ασφάλεια και μόνο με πλήρη κατανόηση των περιορισμών.