Ποιο είναι το πιο ασφαλές πρωτόκολλο ελέγχου ταυτότητας που θα υποστηρίξει τον αμοιβαίο έλεγχο ταυτότητας;

Δεν υπάρχει ένα ενιαίο πρωτόκολλο ελέγχου ταυτότητας "πιο ασφαλής" που υποστηρίζει καθολικά τον αμοιβαίο έλεγχο ταυτότητας, καθώς η ασφάλεια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάλληλη εφαρμογή και το συγκεκριμένο μοντέλο απειλής. Ωστόσο, πρωτόκολλα που βασίζονται σε Δημόσια κρυπτογραφία κλειδιού και ενσωματώνοντας χαρακτηριστικά όπως Τέλεια μυστικότητα προς τα εμπρός (PFS) θεωρούνται γενικά μεταξύ των πιο ασφαλών επιλογών για τον αμοιβαίο έλεγχο ταυτότητας.

Εδώ είναι μερικοί ισχυροί υποψήφιοι, ο καθένας με δυνατά και αδυναμίες:

* TLS 1.3 (με κατάλληλες σουίτες κρυπτογράφησης): Το TLS 1.3 αναπτύσσεται ευρέως και προσφέρει ισχυρές δυνατότητες αμοιβαίου ελέγχου ταυτότητας χρησιμοποιώντας πιστοποιητικά X.509. Βασικά, οι προεπιλεγμένες σουίτες κρυπτογράφησης συνήθως περιλαμβάνουν PFS, που σημαίνει ότι ένας συμβιβασμός ενός μακροπρόθεσμου κλειδιού δεν συμβιβάζει τις προηγούμενες συνεδρίες. Η ασφάλεια εξαρτάται από τη δύναμη των κρυπτογραφικών αλγορίθμων που χρησιμοποιήθηκαν και η σωστή διαχείριση των πιστοποιητικών.

* SSH (με έλεγχο ταυτότητας δημόσιου κλειδιού): Το SSH, ιδίως με ενεργοποιημένο με τον έλεγχο ταυτότητας δημόσιου κλειδιού, παρέχει ισχυρό αμοιβαίο έλεγχο ταυτότητας. Όπως το TLS, η ασφάλεια στηρίζεται στη δύναμη των κρυπτογραφικών αλγορίθμων και στην ασφαλή διαχείριση των κλειδιών. Το SSH ενσωματώνει επίσης συχνά PFS.

* Kerberos: Το Kerberos είναι ένα ισχυρό πρωτόκολλο που έχει σχεδιαστεί για αμοιβαίο έλεγχο ταυτότητας μέσα σε ένα αξιόπιστο δίκτυο. Χρησιμοποιεί κρυπτογραφία συμμετρικού κλειδιού και ένα αξιόπιστο κέντρο διανομής κλειδιών (KDC). Ενώ είναι πολύ ασφαλής μέσα στους περιορισμούς σχεδιασμού της, η εξάρτησή του από ένα κεντρικό KDC μπορεί να γίνει ένα ενιαίο σημείο αποτυχίας και απαιτεί προσεκτική διαχείριση.

Γιατί δεν υπάρχει ενιαίο "πιο ασφαλές":

* Εφαρμογή ατέλειων: Ακόμη και τα ισχυρότερα πρωτόκολλα μπορεί να είναι ευάλωτα λόγω αδυναμιών στην εφαρμογή τους. Τα σφάλματα στον κώδικα μπορούν να αναιρέξουν την εγγενή ασφάλεια του ίδιου του πρωτοκόλλου.

* Διαχείριση κλειδιών: Η ασφάλεια οποιουδήποτε πρωτοκόλλου ελέγχου ταυτότητας εξαρτάται τελικά από την ασφάλεια των εμπλεκόμενων κλειδιών. Οι κακές βασικές πρακτικές διαχείρισης μπορούν να καταστήσουν ακόμη και τα ισχυρότερα πρωτόκολλα ανασφαλής.

* Μοντέλο απειλής: Το "πιο ασφαλές" πρωτόκολλο εξαρτάται από τις συγκεκριμένες απειλές που προσπαθείτε να μετριάσετε. Ένα πρωτόκολλο κατάλληλο για την εξασφάλιση μιας χρηματοοικονομικής συναλλαγής υψηλής αξίας μπορεί να είναι υπερβολική για μια λιγότερο ευαίσθητη εφαρμογή.

Συνοπτικά: Το TLS 1.3 και το SSH με τον έλεγχο ταυτότητας δημόσιου κλειδιού, που εφαρμόζονται σωστά και με ισχυρές σουίτες κρυπτογράφησης και βασική διαχείριση, θεωρούνται επί του παρόντος ισχυρές επιλογές για αμοιβαία πιστοποίηση που προσφέρει υψηλό βαθμό ασφάλειας. Ο Kerberos παραμένει σχετικός σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα δικτύου όπου τα χαρακτηριστικά του είναι επωφελείς. Η επιλογή πρέπει πάντα να καθοδηγείται από τις συγκεκριμένες απαιτήσεις ασφαλείας και την εκτίμηση κινδύνου της αίτησης.