Μέτρα που προστατεύουν και υπερασπίζονται τα συστήματα πληροφοριών εξασφαλίζοντας την εμπιστευτικότητα της εξουσίας της διαθεσιμότητας τους;

Τα μέτρα που προστατεύουν και υπερασπίζονται τα συστήματα πληροφοριών εξασφαλίζοντας τη διαθεσιμότητα, την ακεραιότητα, τον έλεγχο ταυτότητας, την εμπιστευτικότητα και τη μη αποζημίωση (που συχνά αναφέρεται ως CIA Triad plus a και n) εμπίπτουν στην ευρεία ομπρέλα της ασφάλειας πληροφοριών . Αυτά τα μέτρα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε διάφορους βασικούς τομείς:

1. Φυσική ασφάλεια: Προστασία των φυσικών περιουσιακών στοιχείων του συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει:

* Έλεγχος πρόσβασης: Περιορισμός της φυσικής πρόσβασης σε διακομιστές, κέντρα δεδομένων και άλλες κρίσιμες υποδομές μέσω μέτρων όπως κλειδωμένες πόρτες, φρουρές ασφαλείας, συστήματα επιτήρησης και βιομετρικός έλεγχος πρόσβασης.

* Περιβαλλοντικοί έλεγχοι: Διατήρηση των βέλτιστων περιβαλλοντικών συνθηκών (θερμοκρασία, υγρασία, ισχύς) για την πρόληψη της αποτυχίας του υλικού και της απώλειας δεδομένων.

* Σχεδιασμός αποκατάστασης καταστροφών: Ανάπτυξη και εφαρμογή σχεδίων για την ανάκτηση από σωματικές καταστροφές όπως πυρκαγιά, πλημμύρα ή σεισμός.

2. Ασφάλεια δικτύου: Προστασία της υποδομής και των δεδομένων που μεταδίδονται σε αυτήν. Αυτό περιλαμβάνει:

* Firewalls: Φιλτράρισμα της κυκλοφορίας δικτύου για να εμποδίσει την μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση και τις κακόβουλες δραστηριότητες.

* Συστήματα ανίχνευσης/πρόληψης εισβολής (IDS/IPS): Παρακολούθηση της επισκεψιμότητας δικτύου για ύποπτη δραστηριότητα και ανάληψη δράσης για την αποκλεισμό ή τον μετριασμό των απειλών.

* Εικονικά ιδιωτικά δίκτυα (VPNS): Δημιουργία ασφαλών συνδέσεων μέσω δημόσιων δικτύων για την προστασία των δεδομένων κατά τη διαμετακόμιση.

* Τμηματοποίηση δικτύου: Διαίρεση του δικτύου σε μικρότερα, απομονωμένα τμήματα για τον περιορισμό της επίδρασης μιας παραβίασης της ασφάλειας.

* Ασύρματα πρωτόκολλα ασφαλείας (WPA2/3): Εξασφάλιση ασύρματων δικτύων χρησιμοποιώντας ισχυρή κρυπτογράφηση και έλεγχο ταυτότητας.

3. Ασφάλεια δεδομένων: Προστασία των ίδιων των δεδομένων, ανεξάρτητα από την τοποθεσία του. Αυτό περιλαμβάνει:

* κρυπτογράφηση δεδομένων: Μετατρέποντας τα δεδομένα σε μια μη αναγνώσιμη μορφή για να τα προστατεύσετε από μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση.

* Πρόληψη απώλειας δεδομένων (DLP): Εμποδίζοντας τα ευαίσθητα δεδομένα να εγκαταλείψουν τον έλεγχο του οργανισμού.

* Λίστες ελέγχου πρόσβασης (ACLS): Ορισμός ποιοι χρήστες ή ομάδες έχουν πρόσβαση σε συγκεκριμένα δεδομένα και πόρους.

* Δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας δεδομένων και ανάκτηση: Η τακτική δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας των δεδομένων και το σχέδιο για την αποκατάστασή του σε περίπτωση απώλειας δεδομένων.

4. Ασφάλεια εφαρμογών: Εξασφάλιση των εφαρμογών λογισμικού που εκτελούνται στο σύστημα. Αυτό περιλαμβάνει:

* Ασφαλείς πρακτικές κωδικοποίησης: Γράφοντας κώδικα που είναι ανθεκτικός στις κοινές ευπάθειες.

* Δοκιμές σάρωσης και διείσδυσης: Προσδιορισμός και αντιμετώπιση αδυναμιών ασφαλείας στις εφαρμογές.

* Επικύρωση εισόδου: Έλεγχος εισόδων χρήστη για την πρόληψη επιθέσεων έγχυσης (π.χ. ένεση SQL).

* Επαλήθευση και εξουσιοδότηση: Επαλήθευση της ταυτότητας των χρηστών και ελέγχοντας την πρόσβασή τους σε πόρους εφαρμογής.

5. Ασφάλεια χρήστη και διαχείριση: Προστασία από απειλές που προέρχονται από χρήστες ή διαχειριστές. Αυτό περιλαμβάνει:

* Ισχυρές πολιτικές κωδικού πρόσβασης: Επιβολή της χρήσης ισχυρών, μοναδικών κωδικών πρόσβασης.

* Έλεγχος ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων (MFA): Απαιτώντας πολλαπλές μορφές ελέγχου ταυτότητας για την επαλήθευση της ταυτότητας του χρήστη.

* Εκπαίδευση ευαισθητοποίησης ασφαλείας: Εκπαιδεύοντας τους χρήστες σχετικά με τους κινδύνους ασφαλείας και τις βέλτιστες πρακτικές.

* Αρχή του ελάχιστου προνομίου: Χορηγώντας στους χρήστες μόνο τα ελάχιστα απαραίτητα δικαιώματα πρόσβασης.

* Κανονικοί έλεγχοι ασφαλείας και κριτικές: Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μέτρων ασφαλείας και των τομέων προσδιορισμού για βελτίωση.

Αυτά τα μέτρα, όταν εφαρμόζονται συνολικά και αποτελεσματικά, συμβάλλουν στην εξασφάλιση της διαθεσιμότητας, της ακεραιότητας, της επαλήθευσης, της εμπιστευτικότητας και της μη επαναφοράς των πληροφοριακών συστημάτων. Τα συγκεκριμένα μέτρα που απαιτούνται θα διαφέρουν ανάλογα με το μέγεθος, τη βιομηχανία και το προφίλ κινδύνου του οργανισμού.