Πώς μπορεί ένα τείχος προστασίας να αποτρέψει τα DDOS να ξεκινήσει να ξεκινήσει στο δίκτυο της εταιρείας;

Ένα τείχος προστασίας δεν μπορεί να αποτρέψει εντελώς * μια επίθεση DDOS, αλλά μπορεί να μετριάσει σημαντικά τον αντίκτυπό του σε ένα δίκτυο εταιρειών χρησιμοποιώντας διάφορες στρατηγικές:

1. Περιορισμός βαθμολογίας: Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη και αποτελεσματική άμυνα. Το τείχος προστασίας παρακολουθεί την εισερχόμενη κίνηση από κάθε διεύθυνση IP ή υποδίκτυο. Εάν ο αριθμός των αιτήσεων από μία πηγή υπερβαίνει ένα προκαθορισμένο όριο εντός ενός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου, το τείχος προστασίας θα μειώσει αυτόματα περαιτέρω πακέτα από αυτήν την πηγή. Αυτό εμποδίζει έναν ενιαίο εισβολέα ή ένα botnet να συντρίψει το δίκτυο με μια πλημμύρα αιτήσεων. Ο αποτελεσματικός περιορισμός των επιτοκίων απαιτεί προσεκτική διαμόρφωση για την εξισορρόπηση της ασφάλειας με τη νόμιμη κυκλοφορία. Οι πολύ επιθετικές ρυθμίσεις μπορούν να εμποδίσουν τους νόμιμους χρήστες.

2. Φιλτράρισμα πακέτων: Τα τείχη προστασίας μπορούν να φιλτράρουν την κυκλοφορία με βάση διάφορα κριτήρια όπως η διεύθυνση IP προέλευσης, η διεύθυνση IP προορισμού, ο αριθμός θύρας και το πρωτόκολλο. Αυτό επιτρέπει στο τείχος προστασίας να μπλοκάρει γνωστές κακόβουλες διευθύνσεις IP ή σειρές που σχετίζονται με επιθέσεις DDoS. Η Blacklisting γνωστή botnet IPS και/ή χώρες με υψηλή δραστηριότητα DDoS είναι μια κοινή τακτική.

3. Συστήματα ανίχνευσης/πρόληψης εισβολής (IDS/IPS): Ορισμένα τείχη προστασίας ενσωματώνουν δυνατότητες IDS/IPS. Αυτά τα συστήματα μπορούν να ανιχνεύσουν μοτίβα ενδεικτικά των επιθέσεων DDOS, όπως οι πλημμύρες SYN ή οι πλημμύρες UDP. Στη συνέχεια, ένα IPS μπορεί να αναλάβει αυτόματα δράση, όπως η απόρριψη κακόβουλων πακέτων ή η εμπλοκή της διεύθυνσης IP προέλευσης.

4. Geo-blocking: Αυτό συνεπάγεται την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας που προέρχεται από συγκεκριμένες γεωγραφικές τοποθεσίες που είναι γνωστές ότι συνδέονται με επιθέσεις DDOS μεγάλης κλίμακας. Ενώ είναι αποτελεσματικό σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να εμποδίσει τους νόμιμους χρήστες από αυτές τις περιοχές.

5. Φιλτράρισμα περιεχομένου: Ορισμένα προηγμένα τείχη προστασίας μπορούν να επιθεωρήσουν το περιεχόμενο των πακέτων για να εντοπίσουν και να εμποδίσουν την κακή κυκλοφορία που σχετίζεται με επιθέσεις DDoS. Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο για την ανίχνευση και την παρεμπόδιση των εκλεπτυσμένων επιθέσεων που προσπαθούν να αποφύγουν τις παραδοσιακές μεθόδους.

6. Πύλες σε επίπεδο εφαρμογής (ALGS): Αυτές οι πύλες αναλύουν την κυκλοφορία σε επίπεδο εφαρμογής (π.χ. HTTP, HTTPS) για να ανιχνεύσουν και να μετριάσουν τις επιθέσεις που στοχεύουν συγκεκριμένες εφαρμογές και όχι το δίκτυο στο σύνολό του. Αυτό μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την υπεράσπιση των επιθέσεων DDoS.

7. Υπηρεσίες μετριασμού DDOS: Αν και δεν είναι αυστηρά μέρος του ίδιου του τείχους προστασίας, πολλές εταιρείες χρησιμοποιούν εξωτερικές υπηρεσίες μετριασμού DDoS. Αυτές οι υπηρεσίες λειτουργούν ως πρώτη γραμμή άμυνας, καθαρίζοντας κακόβουλη κίνηση πριν φτάσει ακόμη και στο τείχος προστασίας και στο δίκτυο της εταιρείας. Αυτό είναι συχνά απαραίτητο για πολύ μεγάλης κλίμακας επιθέσεις.

Περιορισμοί:

* Εξελιγμένες επιθέσεις: Οι εξαιρετικά εξελιγμένες επιθέσεις DDoS μπορούν να χρησιμοποιήσουν τεχνικές για να αποφύγουν τους κανόνες ανίχνευσης και παράκαμψης, όπως η χρήση κατανεμημένων πηγών και οι συνεχώς μεταβαλλόμενες διευθύνσεις IP.

* Όγκος: Μια επαρκώς μεγάλη επίθεση DDoS μπορεί ακόμα να συντρίψει ακόμη και το πιο ισχυρό τείχος προστασίας και τους πόρους της.

* επιθέσεις μηδενικής ημέρας: Τα τείχη προστασίας δεν είναι πάντα προετοιμασμένα για νέους και άγνωστους φορείς επίθεσης.

Συμπερασματικά, ένα τείχος προστασίας είναι ένα κρίσιμο μέρος μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής προστασίας DDOS, αλλά δεν είναι μια ασημένια σφαίρα. Μια στρωμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει πολλαπλά μέτρα ασφαλείας, όπως ο περιορισμός των επιτοκίων, το φιλτράρισμα, τα IDS/IPS, οι εξωτερικές υπηρεσίες μετριασμού και ο ισχυρός σχεδιασμός του δικτύου, είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική άμβλυνση του κινδύνου επιθέσεων DDOS.