Εξηγήστε το στοιχείο Bacis ενός συστήματος διαχείρισης δικτύου;

Ένα σύστημα διαχείρισης δικτύου (NMS) βασίζεται σε αρκετά θεμελιώδη στοιχεία για να λειτουργούν αποτελεσματικά. Αυτά τα στοιχεία συνεργάζονται για την παρακολούθηση, τον έλεγχο και τη βελτιστοποίηση της απόδοσης του δικτύου. Εδώ είναι τα βασικά στοιχεία:

1. Διαχειριζόμενες συσκευές: Αυτά είναι τα στοιχεία του δικτύου που οθόνες και τα στοιχεία ελέγχου NMS. Αυτό περιλαμβάνει δρομολογητές, διακόπτες, διακομιστές, τείχη προστασίας, ασύρματα σημεία πρόσβασης και ακόμη και μεμονωμένους υπολογιστές ή σταθμούς εργασίας. Κάθε διαχειριζόμενη συσκευή χρειάζεται έναν πράκτορα (βλ. Παρακάτω) ή τη δυνατότητα παροχής δεδομένων μέσω ενός υποστηριζόμενου πρωτοκόλλου (SNMP κ.λπ.).

2. Πράκτορες διαχείρισης: Αυτά είναι προγράμματα λογισμικού που διαμένουν στις διαχειριζόμενες συσκευές. Συλλέγουν δεδομένα σχετικά με την κατάσταση, την απόδοση και τη διαμόρφωση της συσκευής. Στη συνέχεια στέλνουν αυτά τα δεδομένα στο NMS χρησιμοποιώντας ένα καθορισμένο πρωτόκολλο επικοινωνίας. Το SNMP (απλό πρωτόκολλο διαχείρισης δικτύου) είναι ένα κοινό πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται από τους πράκτορες διαχείρισης.

3. Βάση πληροφοριών διαχείρισης (MIB): Πρόκειται για μια δομημένη βάση δεδομένων που καθορίζει τα δεδομένα που συλλέγονται από τους πράκτορες διαχείρισης. Λειτουργεί ουσιαστικά ως λεξικό, καθορίζοντας ποιες πληροφορίες διατίθενται από μια συσκευή (χρήση CPU, χρήση μνήμης, στατιστικά στοιχεία διασύνδεσης κ.λπ.) και τη μορφή της. Τα MIBs συχνά εκφράζονται χρησιμοποιώντας μια τυποποιημένη γλώσσα όπως το ASN.1.

4. Κονσόλα διαχείρισης: Αυτή είναι η κεντρική διεπαφή όπου οι διαχειριστές δικτύου αλληλεπιδρούν με το NMS. Παρέχει εργαλεία για την παρακολούθηση της απόδοσης του δικτύου, την ανάλυση ειδοποιήσεων, τη διαμόρφωση συσκευών και την αντιμετώπιση προβλημάτων. Πρόκειται συνήθως για μια εφαρμογή λογισμικού που μπορεί να είναι μέσω διαδικτυακού, βασισμένου στον πελάτη-διακομιστή ή βασισμένη σε γραμμές εντολών.

5. Δίκτυο επικοινωνίας: Αυτή είναι η υποκείμενη υποδομή δικτύου που επιτρέπει στους πράκτορες διαχείρισης να επικοινωνούν με την κονσόλα διαχείρισης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει διάφορα πρωτόκολλα, όπως το TCP/IP, μαζί με τα ίδια τα πρωτόκολλα διαχείρισης (όπως το SNMP).

6. Πρωτόκολλα διαχείρισης: Αυτά καθορίζουν τον τρόπο επικοινωνίας των πράκτορων διαχείρισης και των NMS. Το SNMP (απλό πρωτόκολλο διαχείρισης δικτύου) είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο πρωτόκολλο. Άλλα πρωτόκολλα, όπως το NetFlow, το IPFIX και άλλα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συγκεκριμένες ανάγκες παρακολούθησης.

7. Βάση δεδομένων: Τα καταστήματα NMS συγκέντρωσαν δεδομένα σε μια βάση δεδομένων για ανάλυση και ιστορική αναφορά. Αυτό επιτρέπει στους διαχειριστές να παρακολουθούν τις τάσεις, να προσδιορίσουν τα πρότυπα και να αντιμετωπίζουν προορατικά πιθανά προβλήματα.

8. Ειδοποίηση και αναφορά: Το NMS περιλαμβάνει χαρακτηριστικά για τη δημιουργία ειδοποιήσεων που βασίζονται σε προκαθορισμένα όρια ή γεγονότα. Παρέχει επίσης δυνατότητες αναφοράς για να συνοψίσουμε την απόδοση του δικτύου, να προσδιορίσουμε τα σημεία συμφόρησης και να παρακολουθείτε την κατάσταση της συσκευής.

Αυτά τα στοιχεία συνεργάζονται σε ένα σύστημα για να δώσουν στους διαχειριστές δικτύων μια ολοκληρωμένη άποψη του δικτύου τους και τα εργαλεία για να το διαχειριστούν αποτελεσματικά. Η πολυπλοκότητα και τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ενός NMS μπορεί να ποικίλει σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με το μέγεθος και την πολυπλοκότητα του δικτύου που διαχειρίζεται.