1. Φιλτράρισμα πακέτων: Αυτή είναι η πιο βασική τεχνική. Τα τείχη προστασίας εξετάζουν τις πληροφορίες κεφαλίδας των πακέτων δικτύων (όπως οι διευθύνσεις IP, οι θύρες και τα πρωτόκολλα πηγής και προορισμού) και επιτρέπουν ή εμποδίζουν τα πακέτα με βάση τους προκαθορισμένους κανόνες. Σκεφτείτε το σαν ένα bouncer checking αναγνωριστικά στην πόρτα.
2. Διαχείριση κατάστασης (κρατική επιθεώρηση): Αυτό βασίζεται στο φιλτράρισμα πακέτων παρακολουθώντας ολόκληρη τη συζήτηση μεταξύ δύο συσκευών. Κατανοεί το πλαίσιο των εισερχόμενων πακέτων με βάση τις προηγούμενες ανταλλαγές, επιτρέποντας περισσότερους αποχρωματισμένους κανόνες (π.χ., επιτρέποντας μόνο τις καθιερωμένες συνδέσεις, εμποδίζοντας συγκεκριμένους τύπους κυκλοφορίας με βάση το αρχικό αίτημα).
3. Φιλτράρισμα εφαρμογής: Αυτό ξεπερνά τις βασικές κεφαλίδες και εξετάζει το περιεχόμενο των δεδομένων σε επίπεδο εφαρμογής (όπως τα αιτήματα HTTP ή συγκεκριμένα δεδομένα εντός μιας μεταφοράς αρχείων). Μπορεί να εμποδίσει γνωστές κακόβουλες εφαρμογές ή συγκεκριμένους τύπους περιεχομένου (π.χ. εμποδίζοντας την πρόσβαση σε ιστότοπους κοινωνικών μέσων κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας).
4. Ανίχνευση και πρόληψη εισβολής (IDS/IPS): Αυτά τα τείχη προστασίας όχι μόνο ελέγχουν την πρόσβαση αλλά και ενεργά την κυκλοφορία δικτύου για ύποπτη δραστηριότητα. Μπορούν να ανιχνεύσουν και να εμποδίσουν τις επιθέσεις σε πραγματικό χρόνο, χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως η ανίχνευση με βάση την υπογραφή (προσδιορίζοντας γνωστά πρότυπα επίθεσης) και ανίχνευση ανωμαλιών (σημαία ασυνήθιστη δραστηριότητα).
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα τείχη προστασίας τεχνικών που χρησιμοποιούν για την προστασία των δικτύων. Τα σύγχρονα τείχη προστασίας συχνά συνδυάζουν αυτές τις τεχνικές για τη δημιουργία ισχυρών λύσεων ασφαλείας.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα