Όταν ένα δίκτυο χωρίζεται λογικά σε μικρότερα δίκτυα που δημιουργούνται;

Ένα δίκτυο χωρίζεται λογικά σε μικρότερα δίκτυα, δημιουργώντας υποδίκτυα, για να βελτιώσει την απόδοση του δικτύου, την ασφάλεια και την επεκτασιμότητα. Αυτό γίνεται κυρίως για:

* Βελτιώστε την απόδοση: Με τη μείωση του αριθμού των συσκευών σε κάθε υποδίκτυο, εντοπίζεται η κυκλοφορία δικτύου. Αυτό μειώνει τη συμφόρηση και βελτιώνει τους χρόνους απόκρισης. Ένας μικρότερος τομέας εκπομπής σημαίνει ότι λιγότερες συσκευές λαμβάνουν κυκλοφορία εκπομπής και πολλαπλών διανομών, μειώνοντας το συνολικό φορτίο.

* Βελτιώστε την ασφάλεια: Η υποδοχή επιτρέπει την υλοποίηση των λιστών ελέγχου πρόσβασης (ACL) και των τείχους προστασίας πιο αποτελεσματικά. Μπορείτε να απομονώσετε ευαίσθητα τμήματα δικτύου από λιγότερο ευαίσθητα, περιορίζοντας την πρόσβαση με βάση το υποδίκτυο.

* Αύξηση της επεκτασιμότητας: Καθώς αναπτύσσεται το δίκτυο, το υποδιτήνα επιτρέπει την οργανωμένη επέκταση χωρίς να απαιτείται πλήρης επανασχεδιασμός δικτύου. Μπορείτε να προσθέσετε νέα υποδίκτυα ανάλογα με τις ανάγκες χωρίς να επηρεάσετε τα υπάρχοντα.

* Απλοποιήστε τη διαχείριση δικτύου: Η διαχείριση ενός μικρότερου, σαφώς καθορισμένου υποδικτύου είναι ευκολότερη από τη διαχείριση ενός μεγάλου δικτύου. Η αντιμετώπιση προβλημάτων και συντήρησης γίνεται απλούστερη.

* Αποτελεσματική χρήση διεύθυνσης IP: Η υποδοχή επιτρέπει την αποτελεσματικότερη κατανομή των διευθύνσεων IP, ιδιαίτερα σημαντικών με τους περιορισμούς της διεύθυνσης IPv4. Επιτρέπει την προσαρμογή περισσότερων δικτύων και συσκευών με μικρότερη ομάδα διευθύνσεων IP.

Εν ολίγοις, δημιουργείται το υποκείμενο κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη να ταξινομηθούν ένα δίκτυο για βελτιωμένη απόδοση, ασφάλεια ή ευκολότερη διαχείριση. Πρόκειται για μια θεμελιώδη πτυχή του σχεδιασμού δικτύου.