Εδώ λειτουργεί:
1. Τα πακέτα IPv6 είναι ενθυλακωμένα μέσα σε κεφαλίδες IPv4. Αυτό δημιουργεί ένα νέο πακέτο IPv4 με το πακέτο IPv6 ως ωφέλιμο φορτίο.
2. Το προκύπτον πακέτο IPv4 αποστέλλεται στη συνέχεια μέσω του δικτύου IPv4.
3. Στον προορισμό, η κεφαλίδα IPv4 απογυμνώνεται, αποκαλύπτοντας το αρχικό πακέτο IPv6. Αυτό επιτρέπει στο πακέτο IPv6 να φτάσει στον παραλήπτη του.
Υπάρχουν διάφορα πρωτόκολλα σήραγγας που χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό, μερικά από τα πιο συνηθισμένα περιλαμβάνουν:
* 6to4: Πρόκειται για ένα απλό πρωτόκολλο σήραγγας που χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο εύρος διευθύνσεων IPv4 για τον εντοπισμό της κυκλοφορίας IPv6.
* Isatap: Αυτό το πρωτόκολλο επιτρέπει στους κεντρικούς υπολογιστές IPv6 να επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω δικτύων IPv4 χωρίς να βασίζονται σε έναν κεντρικό μεσίτη σήραγγας.
* teredo: Αυτό το πρωτόκολλο χρησιμοποιεί το NAT Traversal για να επιτρέψει στους κεντρικούς υπολογιστές IPv6 να συνδεθούν στο Διαδίκτυο, ακόμη και αν βρίσκονται πίσω από ένα τείχος προστασίας NAT.
Πλεονεκτήματα της σήραγγας:
* επιτρέπει στο IPv6 να συνυπάρχει με δίκτυα IPv4.
* Σταδιακά μετάβαση σε IPv6 χωρίς να χρειάζεται να αντικαταστήσει όλες τις υποδομές δικτύου.
* Παρέχει έναν τρόπο για συσκευές μόνο για IPv6 για επικοινωνία μέσω δικτύων IPv4.
Μειονεκτήματα της σήραγγας:
* μπορεί να προσθέσει εναέρια και καθυστέρηση στην κυκλοφορία IPv6.
* απαιτεί συγκεκριμένη διαμόρφωση και ρύθμιση.
* μπορεί να μην είναι κατάλληλο για όλες τις εφαρμογές ή περιβάλλοντα.
Η σήραγγα είναι μια κρίσιμη τεχνική για τη μετανάστευση δικτύων στο IPv6 και επιτρέποντας τη χρήση υπηρεσιών IPv6 σε υπάρχουσες υποδομές IPv4.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα