Πώς διαιρεί το ADSL το εύρος ζώνης ενός καλωδίου στριμμένα ζεύγη;

Το ADSL (ασύμμετρη γραμμή ψηφιακού συνδρομητή) διαιρεί το εύρος ζώνης μιας τηλεφωνικής γραμμής χαλκού στριμμένα ζεύγη χρησιμοποιώντας την πολυπλεξία διαίρεσης συχνότητας (FDM) . Αυτό σημαίνει ότι διαθέτει διαφορετικές περιοχές συχνότητας σε διαφορετικά σήματα. Βασικά, είναι *ασύμμετρη *, που σημαίνει ότι το εύρος ζώνης (από το κεντρικό γραφείο έως τον συνδρομητή) είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το εύρος ζώνης (από τον συνδρομητή στο κεντρικό γραφείο).

Εδώ είναι μια κατανομή:

* Κάτω συχνότητες (γλάστρες): Οι χαμηλότερες συχνότητες προορίζονται για την παραδοσιακή παλιά τηλεφωνική υπηρεσία (γλάστρες), επιτρέποντας τη συνέχιση των φωνητικών κλήσεων ταυτόχρονα με τη μετάδοση δεδομένων ADSL. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της τηλεφωνικής λειτουργικότητας κληρονομιάς.

* upstream (συνδρομητής στο κεντρικό γραφείο): Οι υψηλότερες συχνότητες (αλλά ακόμα σχετικά χαμηλές) χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση δεδομένων ανάντη (π.χ., μεταφόρτωση αρχείων, αποστολή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου). Το εύρος ζώνης που διατίθεται εδώ είναι μικρότερο επειδή οι χρήστες γενικά ανεβάζουν λιγότερα δεδομένα από ό, τι κατεβάζουν.

* Downstream (κεντρικό γραφείο στον συνδρομητή): Οι υψηλότερες συχνότητες κατανέμονται στην μετάδοση δεδομένων κατάντη (π.χ., λήψη ιστοσελίδων, ροής βίντεο). Αυτό λαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα του εύρους ζώνης, που αντικατοπτρίζει την τυπική συμπεριφορά των χρηστών.

Οι ειδικές περιοχές συχνότητας που χρησιμοποιούνται μπορεί να ποικίλουν ελαφρώς ανάλογα με το πρότυπο ADSL (ADSL, ADSL2, ADSL2+), αλλά η γενική αρχή της χρήσης του FDM για να διαχωρίσει τα σήματα παραμένει η ίδια. Η διαίρεση δεν είναι μια απότομη αποκοπή, αλλά μια σταδιακή μετάβαση με διαφορετικές συχνότητες που φέρουν διαφορετικά ποσά δεδομένων. Τα φίλτρα χρησιμοποιούνται και στα δύο άκρα (στο μόντεμ και στο κεντρικό γραφείο) για να διαχωριστούν αποτελεσματικά τα σήματα φωνής και δεδομένων.

Συνοπτικά, η ADSL χρησιμοποιεί έξυπνα τις υπάρχουσες τηλεφωνικές γραμμές διαιρώντας το διαθέσιμο φάσμα συχνοτήτων σε ξεχωριστά κανάλια για φωνή και δεδομένα, με το κανάλι δεδομένων να υποδιαιρείται περαιτέρω ασύμμετρα για να δώσει προτεραιότητα στο μεγαλύτερο εύρος ζώνης.