Ποιο πρωτόκολλο που χρησιμοποιούνται από τους προγράμματα περιήγησης ιστού και τους διακομιστές ιστού είναι υπεύθυνο για την εξασφάλιση της παράδοσης;

Ούτε HTTP ούτε HTTPS εγγυάται εγγενώς την παράδοση. Πρόκειται για πρωτόκολλα καλύτερης προσπάθειας. Ενώ έχουν μηχανισμούς για να ζητήσουν αναμετάδοση χαμένων πακέτων (το HTTP χρησιμοποιεί επίμονες συνδέσεις και αγωγούς, ενώ το HTTPS βασίζεται σε αυτό με TLS), δεν υπάρχει απόλυτη εγγύηση ότι ένα μήνυμα θα φτάσει τελικά στον προορισμό του. Τα ζητήματα δικτύου, οι αποτυχίες των διακομιστών ή άλλα απρόβλεπτα προβλήματα μπορούν να αποτρέψουν την επιτυχή παράδοση.

Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται από προγράμματα περιήγησης ιστού και διακομιστές ιστού που εγγυάται την παράδοση με τον τρόπο που ένα πρωτόκολλο όπως το TCP θα σε μια επικοινωνία από σημείο σε σημείο (αν και το TCP είναι το υποκείμενο πρωτόκολλο μεταφοράς τόσο για HTTP όσο και για HTTPS). Για να εγγυηθεί την παράδοση, χρειάζεστε πρόσθετους μηχανισμούς εκτός του πεδίου εφαρμογής του HTTP ή του HTTPS, όπως:

* ουρές μηνυμάτων (π.χ. RabbitMQ, Kafka): Αυτά τα συστήματα παρέχουν εγγυημένη παράδοση με ελλείποντα μηνύματα και αναγνωρίζοντας την παραλαβή.

* Προσαρμοσμένες αναγνωρίσεις σε επίπεδο εφαρμογής: Η ίδια η εφαρμογή μπορεί να εφαρμόσει ένα σύστημα για να επιβεβαιώσει την παραλαβή.

* πλεονασμό και επαναλήψεις: Η εφαρμογή μπορεί να στείλει πολλαπλές προσπάθειες και να εφαρμόσει μηχανισμούς για να χειριστεί τις αποτυχίες.

Εν ολίγοις, τα HTTP και HTTPs έχουν σχεδιαστεί για αποτελεσματική μεταφορά δεδομένων, όχι εγγυημένη παράδοση. Η ευθύνη αυτή μετατοπίζεται σε πρωτόκολλα υψηλότερου επιπέδου ή στρατηγικές σε επίπεδο εφαρμογής.