1. Συνδεσιμότητα δικτύου:
* Διεπαφή δικτύου: Κάθε ομότιμος χρειάζεται μια κάρτα διεπαφής δικτύου (NIC) και μια έγκυρη διεύθυνση IP (είτε IPv4 είτε IPv6). Αυτό τους επιτρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους.
* υποδομή δικτύου: Μια υποδομή δικτύου (π.χ. Ethernet, Wi-Fi ή Internet Connection) είναι απαραίτητη για τη σύνδεση των συνομηλίκων. Οι λεπτομέρειες εξαρτώνται από την επιθυμητή κλίμακα και τη θέση του δικτύου. Ένα εντελώς απομονωμένο τοπικό δίκτυο είναι απλούστερο από το ένα που εκτείνεται στο Διαδίκτυο.
* Πρωτόκολλα δικτύου: Ένα σύνολο πρωτοκόλλων επικοινωνίας είναι ζωτικής σημασίας για τους συνομηλίκους να ανταλλάσσουν δεδομένα. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει την επιλογή και την εφαρμογή ενός πρωτοκόλλου δικτύωσης (π.χ. TCP/IP) και ενδεχομένως ένα πρωτόκολλο υψηλότερου επιπέδου ειδικά για την εφαρμογή P2P.
2. Λογισμικό/Εφαρμογή:
* Λογισμικό P2P: Κάθε ομότιμος απαιτεί πανομοιότυπο ή συμβατό λογισμικό P2P. Αυτό το λογισμικό χειρίζεται εργασίες όπως η ανακάλυψη άλλων συνομηλίκων, η δημιουργία συνδέσεων, η ανταλλαγή δεδομένων και η διαχείριση των πόρων του δικτύου.
* Εφαρμογή πρωτοκόλλου από ομοτίμους: Το λογισμικό πρέπει να εφαρμόσει το επιλεγμένο πρωτόκολλο P2P. Αυτό καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο οι συμμαθητές ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλον, χειρίζονται τις μεταφορές δεδομένων και διαχειρίζονται την κυκλοφορία δικτύου. Τα δημοφιλή πρωτόκολλα περιλαμβάνουν Bittorrent, Gnutella και Kademlia.
* Χειρισμός δεδομένων: Απαιτούνται μηχανισμοί για τη διαχείριση και τη διαχείριση των δεδομένων που μοιράζονται. Αυτό περιλαμβάνει μεθόδους για την αποθήκευση δεδομένων, την ανάκτηση και την ενδεχόμενη κρυπτογράφηση/ασφάλεια.
3. Τοπολογία και ανακάλυψη δικτύου:
* Discovery Peer: Ένας μηχανισμός για τους συνομηλίκους να ανακαλύψουν ο ένας τον άλλον είναι ζωτικής σημασίας. Οι μέθοδοι περιλαμβάνουν τη μετάδοση, τη χρήση ενός κεντρικού διακομιστή (αν και αυτό μειώνει την καθαρή φύση P2P) ή χρησιμοποιώντας αποκεντρωμένες τεχνικές όπως κατανεμημένους πίνακες κατακερματισμού (DHTs).
* Τοπολογία δικτύου: Η διάταξη των συνομηλίκων εντός του δικτύου (π.χ. πλέγμα, αστέρι, δακτύλιος) θα επηρεάσει την αποτελεσματικότητα και την ευρωστία. Μια αποκεντρωμένη τοπολογία είναι κοινή στα δίκτυα P2P για την αύξηση της ανθεκτικότητας σε μεμονωμένα σημεία αποτυχίας.
* δρομολόγηση: Εάν το δίκτυο είναι μεγάλο ή πολύπλοκο, ένας αλγόριθμος δρομολόγησης είναι απαραίτητος για την αποτελεσματική άμεση δεδομένα μεταξύ των συνομηλίκων.
4. Ασφάλεια (κρίσιμη):
* έλεγχος ταυτότητας: Ένας τρόπος για να επαληθεύσετε την ταυτότητα των συνομηλίκων είναι απαραίτητος για να εμποδίσετε τους κακόβουλους ηθοποιούς να ενταχθούν στο δίκτυο και ενδεχομένως να θέσουν σε κίνδυνο τα δεδομένα ή να διαταράξουν την υπηρεσία.
* εξουσιοδότηση: Μηχανισμοί για τον έλεγχο ποιοι συνομηλίκοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε συγκεκριμένους πόρους ή δεδομένα.
* κρυπτογράφηση δεδομένων: Η προστασία των κοινών δεδομένων μέσω της κρυπτογράφησης είναι σημαντική για την εξασφάλιση της εμπιστευτικότητας και της ακεραιότητας.
5. Διαχείριση πόρων:
* Διαχείριση εύρους ζώνης: Απαιτούνται τεχνικές για τη διαχείριση του εύρους ζώνης δικτύου αποτελεσματικά, εμποδίζοντας κάθε μεμονωμένο ομότιμο να συντρίψει το δίκτυο.
* Διαχείριση αποθήκευσης: Οι συνομηλίκοι ενδέχεται να χρειαστεί να διαχειριστούν χώρο αποθήκευσης για κοινόχρηστα δεδομένα.
* Έλεγχος ταυτόχρονης: Εάν πολλοί συνομηλίκοι έχουν πρόσβαση στον ίδιο πόρο ταυτόχρονα, απαιτούνται μηχανισμοί για την αποφυγή διαφθοράς ή συγκρούσεων δεδομένων.
Η πολυπλοκότητα αυτών των απαιτήσεων ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με το πεδίο εφαρμογής και τους στόχους του δικτύου P2P. Ένα μικρό τοπικό δίκτυο για την κοινή χρήση αρχείων μεταξύ μερικών υπολογιστών έχει πολύ απλούστερες απαιτήσεις από μια μεγάλη, κατανεμημένη εφαρμογή, όπως ένα δίκτυο ανταλλαγής αρχείων που είναι προσβάσιμο σε ολόκληρο το διαδίκτυο. Η προσεκτική εξέταση της ασφάλειας είναι υψίστης σημασίας σε οποιοδήποτε σχέδιο P2P.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα