Εκτός από τη διεύθυνση IP ποιες πληροφορίες απαιτούνται για την επικοινωνία TCP;

Εκτός από τη διεύθυνση IP, η επικοινωνία TCP απαιτεί αρκετές άλλες πληροφορίες για τη δημιουργία σύνδεσης και τη διευκόλυνση της ανταλλαγής δεδομένων:

1. Αριθμός θύρας:

* Το TCP χρησιμοποιεί αριθμούς θύρας για τον εντοπισμό συγκεκριμένων εφαρμογών ή υπηρεσιών που εκτελούνται σε έναν κεντρικό υπολογιστή. Κάθε αριθμός θύρας αντιπροσωπεύει μια μοναδική υπηρεσία.

* Για παράδειγμα, το HTTP χρησιμοποιεί θύρα 80, ενώ η SSH χρησιμοποιεί τη θύρα 22.

* Τόσο οι θύρες πηγής όσο και οι θύρες προορισμού περιλαμβάνονται στην κεφαλίδα TCP.

2. Αριθμοί ακολουθίας:

* Το TCP χρησιμοποιεί αριθμούς ακολουθίας για να διασφαλίσει ότι τα πακέτα δεδομένων φθάνουν στη σωστή σειρά.

* Κάθε πακέτο έχει εκχωρηθεί ένας μοναδικός αριθμός ακολουθίας, επιτρέποντας στον δέκτη να επανασυναρμολογήσει τα δεδομένα με τη σωστή σειρά, ακόμη και αν τα πακέτα φτάνουν εκτός ακολουθίας.

3. Αριθμοί αναγνώρισης:

* Το TCP χρησιμοποιεί αριθμούς επιβεβαίωσης για να αναγνωρίσει την παραλαβή πακέτων δεδομένων.

* Όταν ληφθεί ένα πακέτο, ο δέκτης στέλνει ένα μήνυμα επιβεβαίωσης που περιέχει τον αριθμό ακολουθίας του επόμενου αναμενόμενου πακέτου.

* Αυτός ο μηχανισμός εξασφαλίζει ότι ο αποστολέας γνωρίζει ποια πακέτα έχουν ληφθεί επιτυχώς και μπορούν να μεταδώσουν ξανά τα ελλείποντα ή κατεστραμμένα πακέτα.

4. Μπιτς ελέγχου:

* Τα πακέτα TCP περιλαμβάνουν διάφορα κομμάτια ελέγχου που ελέγχουν τη ροή δεδομένων και υποδεικνύουν την κατάσταση της σύνδεσης.

* Αυτά τα bits περιλαμβάνουν:

* syn (συγχρονισμός): Χρησιμοποιείται για την έναρξη μιας νέας σύνδεσης.

* ACK (αναγνώριση): Χρησιμοποιείται για να αναγνωρίσει την παραλαβή των δεδομένων.

* fin (φινίρισμα): Χρησιμοποιείται για τον τερματισμό μιας σύνδεσης.

* RST (επαναφορά): Χρησιμοποιείται για την επαναφορά μιας σύνδεσης.

* urg (επείγον): Χρησιμοποιείται για να υποδείξει ότι ένα πακέτο περιέχει επείγοντα δεδομένα.

5. Μέγεθος παραθύρου:

* Το μέγεθος του παραθύρου καθορίζει την ποσότητα των δεδομένων που μπορούν να μεταδοθούν χωρίς να λαμβάνονται αναγνώριση.

* Αυτό βοηθά στη βελτιστοποίηση της μεταφοράς δεδομένων, επιτρέποντας στον αποστολέα να στείλει πολλαπλά πακέτα πριν περιμένουν την επιβεβαίωση, βελτιώνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα.

6. Checksum:

* Το TCP χρησιμοποιεί ένα checksum για να ανιχνεύσει σφάλματα στη μετάδοση δεδομένων.

* Ο δέκτης υπολογίζει το αθροιστικό ελέγχου των ληφθέντων δεδομένων και το συγκρίνει με το αλέδιο που περιλαμβάνεται στην κεφαλίδα TCP. Εάν τα αθροίσματα των αθροισμάτων, τα δεδομένα θεωρείται ότι είναι χωρίς σφάλματα.

7. Επιλογές:

* Το TCP επιτρέπει προαιρετικά πεδία που παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες, όπως:

* Μέγιστο μέγεθος τμήματος (MSS): Καθορίζει το μέγιστο μέγεθος ενός τμήματος TCP που μπορεί να στείλει ο αποστολέας.

* Επιλογή timestamp: Επιτρέπει τον ακριβή χρονισμό των πακέτων δεδομένων.

* Επιλογή κλιμάκωσης παραθύρων: Επεκτείνει το μέγεθος του παραθύρου για να χειριστεί μεγάλες ποσότητες δεδομένων.

Συνοπτικά, ενώ η διεύθυνση IP είναι ζωτικής σημασίας για τα δεδομένα δρομολόγησης, η επικοινωνία TCP βασίζεται σε ένα σύνθετο σύνολο παραμέτρων για να εξασφαλιστεί αξιόπιστη και παραγγέλθηκε παράδοση δεδομένων.