Τι επιτρέπει σε ένα κανάλι επικοινωνίας να μεταφέρει ταυτόχρονα μεταδόσεις δεδομένων από πολλές πηγές;

Η ικανότητα ενός καναλιού επικοινωνίας να μεταφέρει ταυτόχρονα μεταφορές δεδομένων από πολλές πηγές επιτυγχάνεται μέσω πολυπλεξίας . Υπάρχουν διάφορες μορφές πολυπλεξίας, όπως:

* πολυπλεξία διαίρεσης συχνότητας (FDM): Διαχωρίζει το εύρος ζώνης του καναλιού σε μικρότερες ζώνες συχνοτήτων, αναθέτοντας σε κάθε πηγή μια μοναδική ζώνη συχνοτήτων. Σκεφτείτε το σαν διαφορετικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς που εκπέμπουν ταυτόχρονα σε διαφορετικές συχνότητες.

* πολυπλεξία χρονικής διαίρεσης (TDM): Διαχωρίζει τον χρόνο του καναλιού σε υποδοχές, αναθέτοντας κάθε πηγή υποδοχής χρόνου για μετάδοση. Οι πηγές παίρνουν στροφές χρησιμοποιώντας ολόκληρο το εύρος ζώνης. Σκεφτείτε το σαν οι άνθρωποι που κάνουν στροφές μιλώντας σε μια συνομιλία.

* πολυπλεξία κώδικα διαίρεσης (CDM): Εκχωρεί σε κάθε πηγή έναν μοναδικό κώδικα, επιτρέποντας πολλαπλές πηγές να μεταδίδουν ταυτόχρονα στην ίδια ζώνη συχνοτήτων. Οι κωδικοί επιτρέπουν στον δέκτη να διαχωρίσει τα σήματα. Σκεφτείτε το σαν να αναθέτετε μοναδικά "κλειδιά" για να ξεκλειδώσετε διαφορετικά μηνύματα μέσα σε μια μπερδεμένη μετάδοση.

* πολυπλεξία μήκους κύματος (WDM): Χρησιμοποιείται στην επικοινωνία οπτικών ινών, αυτή η τεχνική διαιρεί το κανάλι χρησιμοποιώντας διαφορετικά μήκη κύματος φωτός για να μεταφέρει διαφορετικά σήματα. Παρόμοια με το FDM, αλλά με το φως αντί των ραδιοφωνικών συχνοτήτων.

Στην ουσία, οι τεχνικές πολυπλεξίας επιτρέπουν την αποτελεσματική χρήση ενός ενιαίου καναλιού επικοινωνίας, μοιράζοντας έξυπνα τους πόρους (συχνότητα, χρόνο ή κωδικό) μεταξύ πολλαπλών πηγών.