Πώς θα μπορούσε μια φυσική σύνδεση μεταξύ 2 διακόπτη μέσω του Hub να χαρακτηρίζεται από RSTP;

Μια φυσική σύνδεση μεταξύ δύο διακόπτη μέσω ενός κόμβου θα αντιμετωπίζεται ως ένας τομέας σύγκρουσης από το RSTP (πρωτόκολλο Rapid Spanning Tree). Το RSTP δεν θα αναγνώριζε το κόμβο ως ξεχωριστή οντότητα γεφύρωσης. Οι θύρες στους διακόπτες που είναι συνδεδεμένοι στο διανομέα θα φαίνονται σαν να είναι άμεσα συνδεδεμένες μεταξύ τους, σχηματίζοντας ένα μόνο τμήμα.

Εδώ είναι γιατί:

* Οι κόμβοι είναι συσκευές στρώματος 1: Οι κόμβοι λειτουργούν στο φυσικό στρώμα (στρώμα 1) του μοντέλου OSI. Απλά μεταδίδουν τυχόν λαμβανόμενα δεδομένα σε όλες τις συνδεδεμένες θύρες. Δεν έχουν τη νοημοσύνη για να συμμετάσχουν σε πρωτόκολλα υψηλότερου στρώματος όπως STP ή RSTP.

* Domain Collision: Ο κόμβος δημιουργεί έναν τομέα σύγκρουσης. Εάν δύο συσκευές στο Hub μεταδίδουν ταυτόχρονα, συμβαίνει μια σύγκρουση. Αυτή η σύγκρουση επηρεάζει όλες τις συσκευές που συνδέονται με τον κόμβο. Το RSTP λειτουργεί για να αποτρέψει τους βρόχους μέσα σε ένα δέντρο και εξαρτάται από τον διαχωρισμό των τομέων σύγκρουσης που επιτυγχάνονται με διακόπτες. Δεδομένου ότι ο κόμβος καταρρέει τους τομείς σύγκρουσης, αυτό δεν αναγνωρίζεται από το RSTP ως ξεχωριστούς τομείς.

* Προοπτική RSTP: Από την οπτική γωνία του RSTP, η σύνδεση μεταξύ των διακοπτών (μέσω του κόμβου) θα εμφανίζεται ως ένας ενιαίος, κοινός σύνδεσμος. Το πρωτόκολλο θα αντιμετώπιζε ολόκληρο το τμήμα ως ένα τμήμα που θα επιλέξει μια θύρα ρίζας και τις καθορισμένες θύρες σε όλο αυτό το τμήμα για να αποτρέψει τους βρόχους, όπως θα έκανε με άμεση σύνδεση μεταξύ των διακοπτών. Αλλά η παρουσία ενός κόμβου επηρεάζει την απόδοση λόγω συγκρούσεων.

Εν ολίγοις, ενώ το RSTP * μπορεί * να συνεργαστεί με ένα κόμβο στο δίκτυο, είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικό και θεωρείται γενικά κακή πρακτική. Η χρήση των διακόπτη αντί των κόμβων επιτρέπει στο RSTP να λειτουργεί βέλτιστα διαχωρίζοντας σωστά τους τομείς σύγκρουσης και δημιουργώντας ένα πιο ισχυρό, αποτελεσματικό δίκτυο.