* Υψηλή διηλεκτρική σταθερά: Το PVC έχει σχετικά υψηλή διηλεκτρική σταθερά σε σύγκριση με υλικά όπως το πολυαιθυλένιο (PE) ή το Teflon (PTFE). Αυτή η υψηλή διηλεκτρική σταθερά οδηγεί σε αυξημένη εξασθένηση του σήματος (απώλεια ισχύος σήματος) και παραμόρφωση σήματος σε υψηλότερες συχνότητες. Τα εμπορικά ομοαξονικά καλώδια συχνά πρέπει να φέρουν σήματα υψηλής συχνότητας, καθιστώντας αυτό ένα κρίσιμο ζήτημα.
* Απώλειες διηλεκτρικών: Το PVC παρουσιάζει υψηλότερες απώλειες διηλεκτρικών από τα προτιμώμενα υλικά. Αυτές οι απώλειες συμβάλλουν περαιτέρω στην εξασθένηση του σήματος και την παραγωγή θερμότητας, ενδεχομένως καταστρέφοντας το καλώδιο και μειώνοντας την απόδοσή του.
* απορρόφηση νερού: Το PVC μπορεί να απορροφήσει την υγρασία, η οποία υποβαθμίζει σημαντικά τις μονωτικές του ιδιότητες και μπορεί να οδηγήσει σε σορτς ή άλλες αποτυχίες. Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό σε υπαίθρια ή υγρά περιβάλλοντα.
Ενώ μερικές εφαρμογές πολύ χαμηλής ποιότητας, χαμηλής συχνότητας μπορεί να χρησιμοποιούν PVC ως μέρος του εξωτερικού σακάκι του καλωδίου (θήκη), το ίδιο το διηλεκτρικό υλικό είναι σχεδόν πάντα ένα υλικό χαμηλότερης απώλειας όπως το πολυαιθυλένιο (ΡΕ), το τερτεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET) ή τα φθοροοπολυμερή (Teflon). Αυτά τα υλικά ελαχιστοποιούν την απώλεια σήματος και εξασφαλίζουν αξιόπιστες επιδόσεις για εμπορικές εφαρμογές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα