Γιατί κάνουν το OS Desktop να τρέχει ως ομαλό κινητό λειτουργικό σύστημα;

Τα λειτουργικά συστήματα επιφάνειας εργασίας και κινητής τηλεφωνίας έχουν θεμελιωδούς διαφορετικούς στόχους σχεδιασμού, οδηγώντας σε σημαντικές διαφορές στο πόσο ομαλές λειτουργούν, ακόμη και αν ορισμένα χαρακτηριστικά αλληλεπικαλύπτονται. Δεν είναι ένα απλό θέμα "Γιατί δεν κάνουν τα λειτουργικά λειτουργικά συστήματα να τρέχουν τόσο ομαλά όσο τα κινητά OSEs;" Επειδή η ομαλότητα είναι συνέπεια διαφορετικών προτεραιοτήτων.

Ακολουθεί μια κατανομή του γιατί τα επιτραπέζια συστήματα δεν είναι * τυπικά * ως "ομαλά" ως κινητά OSEs με τον τρόπο που πολλοί το αντιλαμβάνονται:

* Διαχείριση πόρων: Τα κινητά λειτουργικά συστήματα είναι συχνά σχεδιασμένα για περιορισμένους πόρους (ισχύς επεξεργασίας, μνήμη RAM, αποθήκευση). Δίνουν προτεραιότητα στην αποδοτικότητα και τη διαχείριση των διαδικασιών επιθετικά για τη διατήρηση της ανταπόκρισης ακόμη και υπό πίεση. Τα επιτραπέζια OS, από την άλλη πλευρά, συχνά τρέχουν σε πολύ πιο ισχυρό υλικό και γενικά ανεχτούν περισσότερες εφαρμογές έντασης πόρων και διαδικασίες υποβάθρου χωρίς σημαντική υποβάθμιση απόδοσης (αν και εξακολουθούν να έχουν διαχείριση πόρων, είναι λιγότερο επιθετική). Αυτή η διαφορά στις φιλοσοφίες διαχείρισης πόρων επηρεάζει την αντιληπτή ομαλότητα.

* Μοντέλο αλληλεπίδρασης χρήστη: Τα κινητά OSEs βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην είσοδο αφής και ένα απλοποιημένο, συχνά μοντέλο αλληλεπίδρασης με βάση τη χειρονομία. Αυτό περιορίζει εγγενώς την πολυπλοκότητα των στοιχείων διεπαφής χρήστη και των μεταβάσεων, συμβάλλοντας στην αντιληπτή ομαλότητα. Τα επιτραπέζια συστατικά είναι ένα ευρύτερο φάσμα μεθόδων εισόδου (πληκτρολόγιο, ποντίκι, γραφίδα), οδηγώντας σε πιο σύνθετες αλληλεπιδράσεις και στοιχεία UI που μπορούν να λάβουν περισσότερη ισχύ επεξεργασίας για να καταστούν ομαλά.

* Ανάπτυξη εφαρμογών: Η ανάπτυξη εφαρμογών για κινητά συχνά ευνοεί ένα αυστηρότερο περιβάλλον sandboxed, περιορίζοντας τις δυνατότητες εφαρμογών να παρεμβαίνουν μεταξύ τους ή το λειτουργικό σύστημα. Αυτό συμβάλλει στη σταθερότητα και την ανταπόκριση του συστήματος. Οι εφαρμογές επιφάνειας εργασίας έχουν παραδοσιακά μεγαλύτερη ελευθερία, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα συγκρούσεων και ζητημάτων απόδοσης που επηρεάζουν τη συνολική ομαλότητα.

* επιτάχυνση υλικού: Τα σύγχρονα κινητά λειτουργικά συστήματα και το υλικό είναι εξαιρετικά βελτιστοποιημένα για την επεξεργασία γραφικών, εκμεταλλευόμενοι εκτεταμένα την επιτάχυνση της GPU για την απόδοση και τα κινούμενα σχέδια. Ενώ τα επιτραπέζια OSES εκμεταλλεύονται επίσης την επιτάχυνση της GPU, το διαφορετικό τοπίο υλικού καθιστά συνεπή, απρόσκοπτη βελτιστοποίηση σε όλες τις διαμορφώσεις πιο δύσκολες.

* Διαδικασίες φόντου: Τα κινητά λειτουργικά συστήματα είναι συχνά πιο επιθετικά στη διαχείριση των διαδικασιών υποβάθρου, περιορίζοντας την κατανάλωση των πόρων τους και εμποδίζοντας τους να επηρεάσουν την ανταπόκριση της εφαρμογής του προσκηνίου. Τα επιτραπέζια συστήματα επιτρέπουν γενικά περισσότερη δραστηριότητα στο παρασκήνιο, οδηγώντας σε πιθανές διακυμάνσεις των επιδόσεων.

* Ενημερώσεις και κατακερματισμό: Οι πλατφόρμες κινητής τηλεφωνίας έχουν γενικά πιο ελεγχόμενους κύκλους ενημέρωσης, επιτρέποντας καλύτερη βελτιστοποίηση σε όλη τη βάση των χρηστών. Η συντριπτική ποικιλομορφία των διαμορφώσεων υλικού και λογισμικού επιφάνειας εργασίας κάνει συνεπείς ενημερώσεις και ομαλές επιδόσεις σε όλα τα συστήματα μια σημαντική πρόκληση.

Εν ολίγοις, η "ομαλότητα" ενός κινητού λειτουργικού συστήματος είναι εν μέρει μια ψευδαίσθηση που δημιουργείται από τις επιλογές σχεδιασμού και τη βελτιστοποίηση για περιορισμένο υλικό. Τα επιτραπέζια OSS δίνουν προτεραιότητα σε διαφορετικά πράγματα, όπως η ευελιξία και η ικανότητα να εκτελούν απαιτητικές εφαρμογές, μερικές φορές με το κόστος του είδους της εξαιρετικά βελτιστοποιημένης, απλοποιημένης εμπειρίας που βρίσκεται στο κινητό. Τα σύγχρονα επιτραπέζια συστήματα * είναι * πιο ομαλά, αλλά δεν είναι και δεν θα είναι ακριβώς όπως τα κινητά OSEs εξαιτίας αυτών των εγγενών διαφορών στους στόχους και την αρχιτεκτονική.