Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ της κάρτας FM και Wavetable;

Η FM (διαμόρφωση συχνότητας) και η κύρια σύνθεση είναι δύο ξεχωριστές μέθοδοι παραγωγής ήχου που χρησιμοποιούνται σε συνθέτες. Διαφέρουν θεμελιωδώς στο πώς δημιουργούν ήχο:

σύνθεση FM (διαμόρφωση συχνότητας):

* Μηχανισμός: Η σύνθεση FM δημιουργεί ήχο ρυθμίζοντας τη συχνότητα ενός ταλαντωτή (ο διαμορφωτής) με έναν άλλο ταλαντωτή (ο φορέας). Η έξοδος του διαμορφωτή αλλάζει τη συχνότητα του φορέα, με αποτέλεσμα σύνθετα και συχνά μεταλλικά timbres. Το βάθος της διαμόρφωσης και οι σχέσεις συχνότητας μεταξύ των ταλαντωτών μεταβάλλουν δραστικά τον ήχο που προέκυψε.

* Έλεγχος Timbre: Το Timbre ελέγχεται κυρίως από την αναλογία μεταξύ του διαμορφωτή και των συχνοτήτων φορέα, του δείκτη διαμόρφωσης (βάθος διαμόρφωσης) και των κυματομορφών και των δύο ταλαντωτών. Συχνά περιγράφεται ότι έχει μια φωτεινή, μεταλλική και μερικές φορές καμπάνα.

* Υπολογιστικό κόστος: Σχετικά χαμηλό υπολογιστικό κόστος, ειδικά για απλούστερους αλγόριθμους FM. Ωστόσο, τα σύνθετα επιθέματα FM μπορούν να γίνουν υπολογιστικά δαπανηρά.

* Αρμονικές: Παράγει σύνθετες αρμονικές δομές που δεν είναι εύκολα προβλέψιμες με βάση τις κυματομορφές εισόδου. Το φάσμα είναι πλούσιο σε παραλίες και πλευρικές ζώνες.

* Παραδείγματα: Yamaha DX7, διάφοροι συνθέτες λογισμικού (π.χ. Dexed, χειριστής).

Wavetable Synthesis:

* Μηχανισμός: Η Wavetable Synthesiss χρησιμοποιεί προ-εγγεγραμμένες κυματομορφές (κυματοειδείς) που διαβάζονται και αναπαράγονται διαδοχικά ή χειραγωγούνται με διάφορους τρόπους. Ο ήχος δημιουργείται με την αλλαγή της θέσης αναπαραγωγής μέσα στο κυματοειδές (το οποίο αλλάζει το στύλο), την ταχύτητα αναπαραγωγής (η οποία αλλάζει το βήμα) και ενδεχομένως άλλες παραμέτρους όπως το φιλτράρισμα και τα αποτελέσματα.

* Έλεγχος Timbre: Το Timbre ελέγχεται κυρίως επιλέγοντας διαφορετικά κυματοειδή και χειρισμό της ταχύτητας αναπαραγωγής, της θέσης και άλλων παραμέτρων όπως οι LFOs (ταλαντωτές χαμηλής συχνότητας) και οι φάκελοι που επηρεάζουν την αναπαραγωγή. Μπορεί να παράγει μια μεγάλη ποικιλία ήχων, από ρεαλιστικά ακουστικά όργανα έως αφηρημένα ηλεκτρονικά υφάσματα.

* Υπολογιστικό κόστος: Μπορεί να είναι υπολογιστικά ακριβό, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιείτε πολύ μεγάλα κυματοειδή ή πολύπλοκες τεχνικές χειραγώγησης. Ωστόσο, η σύγχρονη τεχνολογία έχει μειώσει σημαντικά την υπολογιστική επιβάρυνση.

* Αρμονικές: Το αρμονικό περιεχόμενο καθορίζεται από το σχήμα των προ-καταγεγραμμένων κυματομορφών. Μπορεί να είναι πολύ περίπλοκο ανάλογα με το κυματοειδές, ή απλό αν το κυματοειδές είναι ένα απλό ημιτονοειδές κύμα.

* Παραδείγματα: Ορός, μαζικά, πολλά σύγχρονα VSTs και DAWS.

Εδώ είναι ένας πίνακας που συνοψίζει τις βασικές διαφορές:

| Χαρακτηριστικό | Σύνθεση FM | Κύκλωστη σύνθεση |

| -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

| παραγωγή ήχου | Διαμόρφωση συχνότητας των ταλαντωτών | Αναπαραγωγή προ-καταγεγραμμένων κυματομορφών |

| έλεγχος timbre | Αναλογίες διαμορφωτή/φορέα, δείκτης | Επιλογή κυματοειδούς, ταχύτητα αναπαραγωγής, θέση |

| Τυπικό timbre | Μεταλλικό, καμπάνα, συγκρότημα | Ευρύ φάσμα, ρεαλιστική στην αφηρημένη |

| Υπολογιστικό κόστος | Γενικά χαμηλότερα (απλούστερα μπαλώματα) Μπορεί να είναι υψηλότερη (σύνθετη χειραγώγηση)

| Αρμονικό περιεχόμενο | Πλούσιο, σύνθετο, απρόβλεπτο | Καθορίζεται από το Wavetable Shape |

Εν ολίγοις, το FM είναι μια μεθόδους αφαιρετικής/πρόσθετης σύνθεσης που παράγει μαθηματικά υγιή, ενώ η Wavetable Synthes χρησιμοποιεί προ-καταγεγραμμένα δείγματα για την κατασκευή ήχων, προσφέροντας μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά τους διαθέσιμους ήχους, αλλά ενδεχομένως με υψηλότερο υπολογιστικό κόστος. Πολλά σύγχρονα synths συνδυάζουν και τις δύο τεχνικές για να αποκτήσουν το καλύτερο και των δύο κόσμων.