Πώς μπορείτε να δημιουργήσετε περισσότερα υποδίκτυα;

Δημιουργείτε περισσότερα υποδίκτυα με subnetting ένα υπάρχον μεγαλύτερο δίκτυο. Αυτό συνεπάγεται δανεισμό bits από το τμήμα υποδοχής της μάσκας υποδικτύου της διεύθυνσης IP για τη δημιουργία περισσότερων διευθύνσεων δικτύου, καθένα από τα οποία αντιπροσωπεύει ένα μικρότερο υποδίκτυο.

Ακολουθεί μια ανάλυση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί:

Κατανόηση διευθύνσεων IP και μάσκες υποδικτύου:

* Διεύθυνση IP: Μια μοναδική αριθμητική ετικέτα που αντιστοιχεί σε κάθε συσκευή σε ένα δίκτυο. Συνήθως εκπροσωπείται σε διακεκομμένη δεκαδική σημειογραφία (π.χ. 192.168.1.100).

* Μάσκα υποδικτύου: Ένας αριθμός 32 bit που καθορίζει ποιο μέρος της διεύθυνσης IP αντιπροσωπεύει τη διεύθυνση δικτύου και ποιο μέρος αντιπροσωπεύει τη διεύθυνση κεντρικού υπολογιστή. Αντιπροσωπεύεται επίσης σε διακεκομμένη δεκαδική σημείωση (π.χ. 255.255.255.0).

Η διαδικασία υποδιοτήτων:

1. Ξεκινήστε με ένα δίκτυο: Ξεκινάτε με μια διεύθυνση δικτύου και τη μάσκα υποδικτύου (π.χ., 192.168.1.0/24). Το `/24` δείχνει ότι τα πρώτα 24 bits της διεύθυνσης IP είναι το τμήμα δικτύου, αφήνοντας 8 bits για διευθύνσεις κεντρικού υπολογιστή (2⁸ =256 πιθανές διευθύνσεις κεντρικού υπολογιστή, μείον τη διεύθυνση δικτύου και τη διεύθυνση εκπομπής, με αποτέλεσμα 254 χρήσιμες διευθύνσεις κεντρικού υπολογιστή).

2. Για να δημιουργήσετε υποδίκτυα, δανείζετε bits από το τμήμα υποδοχής της μάσκας υποδικτύου. Κάθε δανεισμένο bit διπλασιάζει τον αριθμό των πιθανών υποδικτύων, αλλά το μισό του αριθμού των χρησιμοποιημένων διευθύνσεων υποδοχής ανά υποδίκτυο.

3. Υπολογίστε τη μάσκα υποδικτύου: Η νέα μάσκα υποδικτύου αντικατοπτρίζει τα δανεισμένα κομμάτια. Για παράδειγμα, ο δανεισμός 2 bits από το τμήμα ξενιστή της μάσκας a /24 subnet έχει ως αποτέλεσμα μια μάσκα υποδικτύου A /26 (24 + 2 =26).

4. Προσδιορίστε τις διευθύνσεις του υποδικτύου: Με βάση τη νέα μάσκα υποδικτύου, μπορείτε να υπολογίσετε τη διεύθυνση δικτύου και τη διεύθυνση εκπομπής για κάθε υποδίκτυο.

5. Αντιστοιχίστε τα υποδίκτυα: Εκχωρήστε τις υπολογισμένες διευθύνσεις υποδικτύου στα διάφορα υποδίκτυα που χρειάζεστε.

Παράδειγμα:

Ας υποθέσουμε ότι έχετε ένα δίκτυο με τη διεύθυνση 192.168.1.0/24 και θέλετε να δημιουργήσετε τέσσερα υποδίκτυα.

* Πρωτότυπο δίκτυο: 192.168.1.0/24 (254 χρήσιμοι οικοδεσπότες)

* δανεισμός 2 bits: Αυτό σας δίνει 4 υποδίκτυα (2² =4).

* Νέα μάσκα υποδικτύου: /26 (255.255.255.192)

* Χρήσιμοι κεντρικοί υπολογιστές ανά υποδίκτυο: 62 (2⁶ - 2 =62)

Τα τέσσερα υποδίκτυα θα ήταν:

* 192.168.1.0/26

* 192.168.1.64/26

* 192.168.1.128/26

* 192.168.1.192/26

Εργαλεία και σκέψεις:

* Υπολογιστές υποδικτύου: Πολλοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές υποδικτύου μπορούν να σας βοηθήσουν να εκτελέσετε αυτούς τους υπολογισμούς εύκολα.

* Σχεδιασμός δικτύου: Πριν από την υποδοχή, σχεδιάστε προσεκτικά το δίκτυό σας για να προσδιορίσετε πόσα υποδίκτυα χρειάζεστε και πόσοι οικοδεσπότες απαιτεί κάθε υποδίκτυο. Αυτό εξασφαλίζει ότι έχετε αρκετές χρήσιμες διευθύνσεις IP σε κάθε υποδίκτυο.

* δρομολόγηση: Εάν τα υποδίκτυά σας βρίσκονται σε διαφορετικά φυσικά τμήματα, θα χρειαστείτε δρομολογητές για να δρομολογήσετε την κυκλοφορία μεταξύ τους.

Το Subnetting είναι μια θεμελιώδη έννοια στη διοίκηση δικτύου. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική κατανομή διεύθυνσης IP και τη διαχείριση του δικτύου. Η χρήση ενός αριθμομηχανή υποδικτύου συνιστάται ιδιαίτερα, ειδικά για σύνθετα σενάρια.