Ποιοι είναι οι τύποι μνήμης;

Η μνήμη μπορεί να κατηγοριοποιηθεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με το πλαίσιο. Ακολουθούν μερικές κοινές διακρίσεις:

κατά διάρκεια:

* Αισθητήρια μνήμη: Η πολύ σύντομη αρχική καταγραφή των αισθητηριακών πληροφοριών στο σύστημα μνήμης. Είναι μια φευγαλέα εντύπωση που γρήγορα αποσυντίθεται αν δεν παρακολουθήσει. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την εικονική μνήμη (οπτική) και την ηχώ μνήμη (ακουστική).

* βραχυπρόθεσμη μνήμη (STM) / μνήμη εργασίας: Διαθέτει περιορισμένο ποσό πληροφοριών για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως δευτερόλεπτα έως λεπτά) ενώ επεξεργάζεται ενεργά. Αυτό είναι όπου χειραγωγούμε ενεργά τις πληροφορίες, όπως η εκτέλεση ψυχικών υπολογισμών ή η ανάμνηση ενός αριθμού τηλεφώνου για αρκετό καιρό για να το καλέσετε. Η μνήμη εργασίας δίνει έμφαση στην ενεργό πτυχή επεξεργασίας.

* Μακροχρόνια μνήμη (LTM): Σχετικά μόνιμη και απεριόριστη αποθήκη πληροφοριών. Αυτό περιλαμβάνει αναμνήσεις που μπορούν να διαρκέσουν για χρόνια ή ακόμα και μια ζωή.

ανά τύπο πληροφοριών:

* ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (ρητή) μνήμη: Συνειδητά υπενθύμισαν αναμνήσεις που μπορούν να δηλωθούν ρητά. Αυτό χωρίζεται περαιτέρω σε:

* επεισοδιακή μνήμη: Αναμνήσεις προσωπικών εμπειριών και γεγονότων, που συνδέονται με συγκεκριμένες χρονικές στιγμές και μέρη. (π.χ. το τελευταίο σας πάρτι γενεθλίων)

* σημασιολογική μνήμη: Γενικές γνώσεις σχετικά με τον κόσμο, τα γεγονότα και τις έννοιες. (π.χ., γνωρίζοντας ότι το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας)

* ΜΗΝΥΜΑΤΙΚΗ (σιωπηρή) μνήμη: Αναμνήσεις που ανακαλούνται ασυνείδητα και δεν απαιτούν συνειδητή προσπάθεια για να ανακτηθούν. Αυτά περιλαμβάνουν:

* Διαδικαστική μνήμη: Αναμνήσεις για το πώς να κάνετε πράγματα, δεξιότητες και συνήθειες. (π.χ., οδηγώντας ένα ποδήλατο, δακτυλογράφηση)

* εκκίνηση: Η έκθεση σε ένα ερέθισμα επηρεάζει την ανταπόκριση σε ένα άλλο ερέθισμα.

* Κλασική προετοιμασία: Η συσχετιστική μάθηση όπου ένα ουδέτερο ερέθισμα συνδέεται με ένα σημαντικό ερέθισμα.

από την τοποθεσία αποθήκευσης (στον εγκέφαλο):

Αν και δεν είναι μια αυστηρή κατηγοριοποίηση όπως τα παραπάνω, είναι χρήσιμο να κατανοήσουμε ότι διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου σχετίζονται με διαφορετικούς τύπους μνήμης. Για παράδειγμα, ο ιππόκαμπος είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία νέων μακροπρόθεσμων δηλωτικών αναμνήσεων, ενώ η παρεγκεφαλίδα παίζει ρόλο στη διαδικαστική μνήμη.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι κατηγορίες δεν είναι πάντα αμοιβαία αποκλειστικές. Για παράδειγμα, η μνήμη εργασίας περιλαμβάνει τόσο τις αισθητηριακές όσο και τις βραχυπρόθεσμες διαδικασίες μνήμης και η διαμόρφωση μακροχρόνιων αναμνήσεων συχνά απαιτεί αρχική κωδικοποίηση σε βραχυπρόθεσμη μνήμη. Η αλληλεπίδραση και η αλληλεπίδραση μεταξύ διαφορετικών συστημάτων μνήμης είναι πολύπλοκα και εξακολουθούν να αποτελούν θέμα συνεχιζόμενης έρευνας.