* Οδηγοί συσκευών: Αυτά είναι προγράμματα λογισμικού που επιτρέπουν στο λειτουργικό σύστημα να επικοινωνεί με συγκεκριμένες συσκευές υλικού (π.χ. πρόγραμμα οδήγησης εκτυπωτή, πρόγραμμα οδήγησης κάρτας γραφικών). Το λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιεί τους οδηγούς για να μεταφράσει τις εντολές από το λογισμικό σε οδηγίες που κατανοεί το υλικό.
* Χειρισμός διακοπής: Οι συσκευές υλικού μπορούν να διακόψουν την CPU για να σηματοδοτήσουν ότι χρειάζονται προσοχή (π.χ. ένα πλήκτρο πατήστε στο πληκτρολόγιο). Το λειτουργικό σύστημα διαχειρίζεται αυτές τις διακοπές, καθορίζοντας ποια συσκευή χρειάζεται εξυπηρέτηση και προτεραιότητα στις εργασίες ανάλογα.
* Κατανομή πόρων: Το λειτουργικό σύστημα διαχειρίζεται την κατανομή των πόρων του συστήματος όπως ο χρόνος CPU, η μνήμη και ο χώρος αποθήκευσης μεταξύ διαφορετικών προγραμμάτων και συσκευών υλικού, εξασφαλίζοντας δίκαιη και αποτελεσματική χρήση.
* Διαχείριση μνήμης: Το λειτουργικό σύστημα ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η μνήμη, την κατανόησή της σε προγράμματα και συσκευές όπως απαιτείται και απελευθερώνοντας τη μνήμη όταν δεν απαιτείται πλέον.
* Σύστημα αρχείων: Το λειτουργικό σύστημα διαχειρίζεται τον οργανισμό και την αποθήκευση αρχείων σε σκληρούς δίσκους και άλλες συσκευές αποθήκευσης, επιτρέποντας στις εφαρμογές και το υλικό να αποκτήσουν πρόσβαση σε δεδομένα.
Ενώ το λειτουργικό σύστημα είναι ο κύριος ενορχηστρωτής, το firmware (λογισμικό χαμηλού επιπέδου ενσωματωμένο στο ίδιο το υλικό) διαδραματίζει επίσης κρίσιμο ρόλο στην αρχική διαδικασία εκκίνησης και τον βασικό έλεγχο υλικού. Το BIOS (ή το UEFI) είναι ένα κοινό παράδειγμα υλικολογισμικού. Ωστόσο, το λειτουργικό σύστημα είναι υπεύθυνο για τη συνεχιζόμενη διαχείριση υψηλού επιπέδου και την επικοινωνία μεταξύ όλων των στοιχείων υλικού.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα