Ποιες είναι οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται στη δεύτερη γενιά υπολογιστών;

Οι υπολογιστές δεύτερης γενιάς (περίπου 1959-1965) χαρακτηρίστηκαν από τη χρήση τρανζίστορ αντί των σωλήνων κενού. Αυτή ήταν η βασική τεχνολογική πρόοδο. Ενώ τα τρανζίστορ δεν ήταν μόνο * βελτίωση, ήταν οι καθοριστικοί.

Ακολουθεί μια ανάλυση των τεχνολογιών:

* τρανζίστορ: Αυτά αντικατέστησαν σωλήνες κενού, καθιστώντας τους υπολογιστές μικρότερους, ταχύτερους, πιο αξιόπιστους και σημαντικά λιγότερο πεινασμένους. Αυτό είναι το κύριο καθοριστικό χαρακτηριστικό.

* Μνήμη μαγνητικού πυρήνα: Αυτή ήταν η κυρίαρχη μορφή μνήμης τυχαίας πρόσβασης (RAM). Ήταν ταχύτερη από τις προηγούμενες τεχνολογίες, αλλά εξακολουθούσε να είναι σχετικά αργή από τα σύγχρονα πρότυπα.

* Γλώσσες προγραμματισμού υψηλού επιπέδου: Η ανάπτυξη γλωσσών όπως η COBOL και η FORTRAN επέτρεψαν στους προγραμματιστές να γράφουν οδηγίες σε μια πιο αναγνώσιμη από τον άνθρωπο μορφή και όχι στον κώδικα μηχανής της πρώτης γενιάς. Αυτή η αυξημένη αποτελεσματικότητα και προσβασιμότητα προγραμματισμού.

* Επεξεργασία παρτίδας: Αυτή ήταν η κύρια μέθοδος λειτουργίας. Οι εργασίες υποβλήθηκαν σε παρτίδες και υποβλήθηκαν σε επεξεργασία διαδοχικά, χωρίς τις διαδραστικές δυνατότητες των επόμενων γενεών.

* Μαγνητική ταινία και τύμπανα: Αυτές ήταν οι κύριες μορφές δευτερογενούς αποθήκευσης, επιτρέποντας την αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων, αν και οι χρόνοι πρόσβασης ήταν αργοί σε σύγκριση με τους σύγχρονους σκληρούς δίσκους.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μετάβαση δεν ήταν άμεση. Οι μηχανές πρώιμης δεύτερης γενιάς εξακολουθούσαν να ενσωματώνουν ορισμένες πτυχές της τεχνολογίας πρώτης γενιάς στο σχεδιασμό τους, αλλά η ευρεία υιοθέτηση τρανζίστορ σηματοδότησε ένα σημαντικό άλμα προς τα εμπρός.