1. Περιορισμένη συνδεσιμότητα και διαλειτουργικότητα:
* Πρωτόκολλα ιδιόκτητα: Διαφορετικά δίκτυα χρησιμοποιούσαν πολύ διαφορετικά πρωτόκολλα, καθιστώντας την επικοινωνία μεταξύ τους εξαιρετικά δύσκολη ή αδύνατη. Ένα δίκτυο που χρησιμοποιεί το σύστημα ενός πωλητή δεν μπορούσε εύκολα να ανταλλάξει δεδομένα με ένα δίκτυο χρησιμοποιώντας το άλλο. Αυτό δημιούργησε "νησιά αυτοματισμού".
* Χαμηλό εύρος ζώνης: Οι ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων ήταν εξαιρετικά αργές σε σύγκριση με τα σύγχρονα πρότυπα, που συχνά περιορίζονται σε kilobits ανά δευτερόλεπτο (KBPs) αντί για megabits (MBPs) ή gigabits (GBPs). Αυτό περιορίζει σοβαρά τους τύπους εφαρμογών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.
* Γεωγραφικοί περιορισμοί: Τα δίκτυα συχνά περιορίζονταν σε ένα μόνο κτίριο, πανεπιστημιούπολη ή πόλη. Η επικοινωνία μεγάλων αποστάσεων ήταν δαπανηρή και τεχνικά προκλητική.
2. Ταλίδες ασφαλείας:
* Έλλειψη ισχυρών μέτρων ασφαλείας: Τα πρωτόκολλα ασφαλείας ήταν στοιχειώδη ή ανύπαρκτα σε πολλά δίκτυα πριν από το 1996. Αυτό τους άφησε ευάλωτα σε διάφορες επιθέσεις και μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση. Τα συστήματα ανίχνευσης προστασίας και ανίχνευσης εισβολών, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, απουσίαζαν σε μεγάλο βαθμό.
* Περιορισμένος έλεγχος πρόσβασης: Η διαχείριση της πρόσβασης και των δικαιωμάτων των χρηστών ήταν συχνά πρωτόγονη, οδηγώντας σε πιθανές παραβιάσεις ασφαλείας.
3. Ζητήματα επεκτασιμότητας:
* δύσκολο να επεκταθεί: Η προσθήκη νέων χρηστών ή συσκευών στο δίκτυο μπορεί να είναι πολύπλοκη και δαπανηρή, απαιτώντας σημαντικές αλλαγές στην υποδομή δικτύου.
* Κεντρική διαχείριση: Πολλά δίκτυα βασίστηκαν στην κεντρική διαχείριση, καθιστώντας τα ευαίσθητα σε μεμονωμένα σημεία αποτυχίας.
4. Κόστος και πολυπλοκότητα:
* Ακριβά υλικό και λογισμικό: Ο εξοπλισμός που απαιτείται για την κατασκευή και τη διατήρηση ενός δικτύου ήταν ακριβός και απαιτούσε εξειδικευμένη τεχνογνωσία.
* δύσκολο να διαχειριστεί: Η διαχείριση ενός δικτύου ήταν μια πολύπλοκη επιχείρηση, απαιτώντας εξειδικευμένους τεχνικούς να διατηρούν το σύστημα ομαλά.
5. Περιορισμένες εφαρμογές:
* Βασική λειτουργικότητα: Τα δίκτυα πριν από το 1996 υποστήριζαν κυρίως βασικές λειτουργίες όπως η κοινή χρήση αρχείων και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (συχνά εντός περιορισμένου πεδίου εφαρμογής). Το φάσμα των διαθέσιμων εφαρμογών ήταν εξαιρετικά περιορισμένο σε σύγκριση με τα σύγχρονα δίκτυα.
Η έλευση του Διαδικτύου και τα τυποποιημένα πρωτόκολλα όπως το TCP/IP στα μέσα της δεκαετίας του '90 επανάσταση στη δικτύωση, ξεπερνώντας σε μεγάλο βαθμό αυτούς τους περιορισμούς. Η παγκόσμια εμβέλεια, η διαλειτουργικότητα, το αυξημένο εύρος ζώνης και η βελτιωμένη ασφάλεια του Διαδικτύου άλλαξαν δραστικά τον τρόπο με τον οποίο τα δίκτυα σχεδιάστηκαν, κατασκευάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα