Τι ελέγχει την πρόσβαση στους πόρους του δικτύου;

Η πρόσβαση στους πόρους του δικτύου ελέγχεται από ένα συνδυασμό τεχνολογιών και πολιτικών, η συνεργασία για να σχηματίσει μια στρωματοποιημένη προσέγγιση ασφαλείας. Τα βασικά στοιχεία περιλαμβάνουν:

* Έλεγχος πρόσβασης δικτύου (NAC): Πρόκειται για ένα σύνολο τεχνολογιών που ελέγχει ποιες συσκευές μπορούν να έχουν πρόσβαση στο δίκτυο και υπό ποιες συνθήκες. Το NAC μπορεί να επιβάλει πολιτικές όπως η απαίτηση συγκεκριμένων ενημερώσεων λογισμικού, οι ανιχνεύσεις προστασίας από ιούς ή ο έλεγχος ταυτότητας πριν από τη χορήγηση πρόσβασης.

* Firewall: Τα τείχη προστασίας λειτουργούν ως gatekeeper, επιθεωρώντας την κυκλοφορία δικτύου και εμποδίζοντας ή επιτρέποντας την πρόσβαση με βάση τους προκαθορισμένους κανόνες. Μπορούν να ελέγξουν την πρόσβαση με βάση τις διευθύνσεις IP, τις θύρες, τα πρωτόκολλα και άλλα κριτήρια.

* Εικονικά ιδιωτικά δίκτυα (VPNS): Τα VPN δημιουργούν ασφαλείς, κρυπτογραφημένες συνδέσεις μεταξύ μιας συσκευής και ενός δικτύου, προστατεύοντας τα δεδομένα κατά τη διαμετακόμιση και επιτρέποντας την απομακρυσμένη πρόσβαση. Συχνά ενσωματώνουν μηχανισμούς ελέγχου ταυτότητας για την επαλήθευση ταυτότητας των χρηστών.

* Συστήματα ελέγχου ταυτότητας: Αυτά τα συστήματα επαληθεύουν την ταυτότητα των χρηστών και των συσκευών που προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση στο δίκτυο. Τα κοινά παραδείγματα περιλαμβάνουν συνδυασμούς ονόματος χρήστη/κωδικού πρόσβασης, πιστοποίηση πολλαπλών παραγόντων (MFA), έξυπνες κάρτες και βιομετρικά στοιχεία. Αυτά τα συστήματα συχνά ενσωματώνονται με καταλόγους όπως η Directory Active Directory ή το LDAP.

* Συστήματα εξουσιοδότησης: Μετά τον έλεγχο ταυτότητας, τα συστήματα εξουσιοδότησης καθορίζουν ποιοι πόροι επιτρέπεται σε επαληθευμένο χρήστη ή συσκευή. Αυτό περιλαμβάνει την ανάθεση δικαιωμάτων και ρόλων, περιορίζοντας την πρόσβαση με βάση τη λειτουργία εργασίας ή την εκκαθάριση της ασφάλειας. Ο έλεγχος πρόσβασης βάσει ρόλων (RBAC) είναι ένα κοινό μοντέλο.

* Συστήματα ανίχνευσης και πρόληψης εισβολής (IDS/IPS): Αυτά τα συστήματα παρακολουθούν την κυκλοφορία δικτύου για κακόβουλη δραστηριότητα και είτε διαχειριστές προειδοποίησης (IDS) είτε αυτόματα εμποδίζουν την κακόβουλη κίνηση (IPS). Βοηθούν στην προστασία του δικτύου από μη εξουσιοδοτημένες προσπάθειες πρόσβασης.

* Τμηματοποίηση δικτύου: Αυτό συνεπάγεται τη διαίρεση του δικτύου σε μικρότερα, απομονωμένα τμήματα για τον περιορισμό του αντίκτυπου των παραβιάσεων της ασφάλειας. Εάν ένα τμήμα διακυβεύεται, το υπόλοιπο του δικτύου είναι λιγότερο πιθανό να επηρεαστεί.

* Πληροφορίες ασφαλείας και διαχείριση συμβάντων (SIEM): Τα συστήματα SIEM συλλέγουν και αναλύουν τα αρχεία καταγραφής ασφαλείας από διάφορες συσκευές δικτύου για να ανιχνεύσουν και να ανταποκριθούν σε περιστατικά ασφαλείας. Μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό μη εξουσιοδοτημένων προσπαθειών πρόσβασης και άλλων απειλών για την ασφάλεια.

* Πολιτικές και διαδικασίες: Πέρα από τους τεχνικούς ελέγχους, οι ισχυρές πολιτικές και οι διαδικασίες ασφαλείας είναι ζωτικής σημασίας. Αυτές οι πολιτικές καθορίζουν αποδεκτή χρήση πόρων δικτύου, πολιτικές κωδικού πρόσβασης, σχέδια αντιμετώπισης περιστατικών και άλλα μέτρα ασφαλείας.

Εν ολίγοις, ο έλεγχος της πρόσβασης στους πόρους του δικτύου είναι μια πολύπλευρη διαδικασία που απαιτεί μια στρωμένη και ολοκληρωμένη προσέγγιση που συνδυάζει τεχνικούς ελέγχους και καλά καθορισμένες πολιτικές. Κανένα ενιαίο στοιχείο δεν παρέχει πλήρη ασφάλεια. Αντίθετα, το συνδυασμένο αποτέλεσμα παρέχει ισχυρή προστασία.