Τι επιτρέπει σε έναν υπολογιστή να στείλει πακέτο ότι κάθε άλλος υπολογιστής στο δίκτυο θα επεξεργαστεί;

Ένας υπολογιστής μπορεί να στείλει πακέτα ότι κάθε άλλος υπολογιστής στο δίκτυο θα επεξεργαστεί λόγω συνδυασμού παραγόντων, όπως:

1. Διεύθυνση δικτύου:

* διευθύνσεις IP: Κάθε συσκευή σε ένα δίκτυο διαθέτει μια μοναδική διεύθυνση IP, όπως μια ταχυδρομική διεύθυνση για δεδομένα. Όταν ένας υπολογιστής στέλνει ένα πακέτο, περιλαμβάνει τη διεύθυνση IP προορισμού, επιτρέποντας στο δίκτυο να δρομολογήσει το πακέτο στον σωστό παραλήπτη.

* Μάσκες υποδικτύου: Αυτά καθορίζουν το δίκτυο στο οποίο ανήκει μια συσκευή, επιτρέποντας στον δρομολογητή να προσδιορίσει εάν ένα πακέτο πρέπει να σταλεί μέσα στο τοπικό δίκτυο ή σε διαφορετικό δίκτυο.

* διευθύνσεις MAC: Αυτές είναι μοναδικές φυσικές διευθύνσεις που σχετίζονται με διεπαφές δικτύου. Αν και δεν χρησιμοποιούνται άμεσα στη δρομολόγηση πακέτων, είναι απαραίτητα για την τοπική επικοινωνία μεταξύ συσκευών στο ίδιο τμήμα δικτύου.

2. Πρωτόκολλα δικτύου:

* tcp/ip: Αυτή η σουίτα πρωτοκόλλων αποτελεί το θεμέλιο του Διαδικτύου. Το TCP (πρωτόκολλο ελέγχου μετάδοσης) εξασφαλίζει αξιόπιστη παράδοση δεδομένων διαχωρίζοντάς το σε πακέτα και επανασυναρμολογώντας τους στον προορισμό, ενώ το IP (πρωτόκολλο Internet) χειρίζεται την διευθύνσεις και τη δρομολόγηση πακέτων σε δίκτυα.

* UDP (πρωτόκολλο χρήστη Datagram): Το UDP είναι ένα άλλο πρωτόκολλο για την αποστολή πακέτων δεδομένων, αλλά δεν εγγυάται αξιόπιστη παράδοση. Χρησιμοποιείται συχνά για εφαρμογές όπου η ταχύτητα είναι πιο σημαντική από την αξιοπιστία, όπως τα μέσα ροής.

3. Συσκευές δικτύου:

* δρομολογητές: Οι δρομολογητές λειτουργούν ως αστυνομικοί κυκλοφορίας, προωθώντας πακέτα μεταξύ δικτύων με βάση τις διευθύνσεις IP προορισμού τους. Διατηρούν πίνακες δρομολόγησης για να καθορίσουν την καλύτερη διαδρομή για να ταξιδεύουν τα πακέτα.

* Διακόπτες: Οι διακόπτες συνδέουν συσκευές στο ίδιο τμήμα δικτύου και μάθετε διευθύνσεις MAC για να δρομολογήσετε αποτελεσματικά τα πακέτα εντός αυτού του τμήματος.

* Κάρτες διεπαφής δικτύου (NICS): Αυτά είναι τα φυσικά εξαρτήματα που επιτρέπουν στους υπολογιστές να συνδεθούν στο δίκτυο και να στέλνουν/λαμβάνουν πακέτα δεδομένων.

4. Broadcasting:

* Διεύθυνση εκπομπής: Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας υπολογιστής μπορεί να στείλει ένα πακέτο σε μια διεύθυνση εκπομπής, η οποία είναι μια ειδική διεύθυνση που όλες οι συσκευές στο δίκτυο έχουν ρυθμιστεί να λαμβάνουν. Αυτό χρησιμοποιείται συχνά για την ανακάλυψη δικτύου και άλλες εργασίες όπου όλες οι συσκευές πρέπει να λαμβάνουν τις πληροφορίες.

5. Multicast:

* Διεύθυνση Multicast: Αυτό επιτρέπει την αποστολή πακέτων δεδομένων σε μια ομάδα συγκεκριμένων συσκευών χωρίς να χρειάζεται να στέλνετε ξεχωριστά πακέτα σε κάθε άτομο.

Συνοπτικά:

Ένας συνδυασμός μοναδικών διευθύνσεων, πρωτοκόλλων δικτύου, αφοσιωμένων συσκευών και δυνατοτήτων εκπομπής/πολλαπλών συστατικών επιτρέπει σε έναν υπολογιστή να στέλνει πακέτα που θα επεξεργαστούν όλοι οι άλλοι υπολογιστές στο δίκτυο. Αυτό εξασφαλίζει ότι τα δεδομένα φθάνουν στους προορισμένους παραλήπτες, ακόμη και σε πολύπλοκα και μεγάλα δίκτυα.