* Νοσοκομειακή Πολιτική: Κάθε νοσοκομειακό σύστημα ή σύστημα υγειονομικής περίθαλψης θέτει τους δικούς του δείκτες στελέχωσης και κατευθυντήριες γραμμές που βασίζονται στην οξύτητα του ασθενούς, στο επίπεδο εμπειρίας των τεχνικών και στους διαθέσιμους πόρους. Ορισμένα νοσοκομεία μπορεί να έχουν αυστηρό όριο (π.χ. 4 ή 6 ασθενείς), ενώ άλλα μπορούν να επιτρέψουν περισσότερο ανάλογα με τις περιστάσεις.
* Ακόνιση ασθενούς: Ένας τεχνικός μπορεί να ανατεθεί λιγότερους ασθενείς εάν αυτοί οι ασθενείς είναι σοβαρά άρρωστοι ή απαιτούν πιο εντατική παρακολούθηση. Οι σταθεροί ασθενείς θα μπορούσαν να επιτρέψουν την υψηλότερη αναλογία ασθενούς προς τεχνολογίας.
* Κανονισμοί κατάστασης: Ενώ δεν υπάρχει εθνικό πρότυπο, ορισμένα κράτη ενδέχεται να έχουν κανονισμούς ή συστάσεις που επηρεάζουν τα επίπεδα στελέχωσης σε περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης.
* Πρότυπα κοινής προμήθειας: Η Κοινή Επιτροπή, ένας οργανισμός διαπίστευσης υγειονομικής περίθαλψης, καθορίζει πρότυπα για την ασφάλεια και τη φροντίδα των ασθενών, επηρεάζοντας έμμεσα τα επίπεδα στελέχωσης. Ενώ δεν καθορίζουν ένα αριθμητικό όριο, η έμφαση που δίνει στην ασφαλή φροντίδα των ασθενών επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο τα νοσοκομεία καθορίζουν τους κατάλληλους δείκτες στελέχωσης.
* Τεχνολογία: Η χρήση προηγμένων συστημάτων παρακολούθησης και λογισμικού διαχείρισης συναγερμού μπορεί να επηρεάσει τον αριθμό των ασθενών που μπορεί να παρακολουθεί αποτελεσματικά την τεχνολογία. Τα εξελιγμένα συστήματα μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της κόπωσης συναγερμού και να επιτρέψουν την αποτελεσματικότερη παρακολούθηση ενός μεγαλύτερου αριθμού ασθενών.
Εν ολίγοις, για να γνωρίζετε το όριο σε ένα συγκεκριμένο νοσοκομείο, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τις πολιτικές και τις διαδικασίες αυτού του νοσοκομείου. Δεν υπάρχει ενιαία, εθνική απάντηση.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα