Γιατί τα πλήκτρα είναι όλα αναμειγνύονται σε ένα πληκτρολόγιο;

Η διάταξη των κλειδιών σε ένα τυπικό πληκτρολόγιο Qwerty δεν είναι τυχαία, αν και μπορεί να φανεί έτσι. Η προέλευσή του βρίσκεται στους μηχανικούς περιορισμούς των πρώιμων γραφομηχανών. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Christopher Latham Sholes σχεδίασε τη διάταξη Qwerty ειδικά για να αποτρέψει * την παρεμπόδιση των μηχανικών ράβδων τύπου της γραφομηχανής. Συχνά χρησιμοποιούμενοι συνδυασμοί επιστολών τοποθετήθηκαν πολύ μακριά για να μειωθούν η πιθανότητα γειτονικών κλειδιών που χτυπούν το ένα το άλλο ταυτόχρονα και προκαλώντας μαρμελάδα.

Ενώ το πρόβλημα εμπλοκής είναι άσχετο με τα σύγχρονα πληκτρολόγια, η διάταξη Qwerty συνέχισε λόγω:

* Εξάρτηση διαδρομής: Μόλις γίνει το πρότυπο, η μετάβαση σε μια πιο αποτελεσματική διάταξη θα απαιτούσε μαζική επανεκπαίδευση και μια πλήρη αναθεώρηση της γραφομηχανής και των μεταγενέστερων βιομηχανιών πληκτρολογίου.

* Εφέ Δικτύου: Όσο περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποίησαν το Qwerty, τόσο πιο αξιόλογη ήταν για τους κατασκευαστές να συνεχίσουν να παράγουν πληκτρολόγια Qwerty, δημιουργώντας έναν αυτο-διαχωριστικό κύκλο.

Ως εκ τούτου, τα πλήκτρα "Mixed Up" είναι ένα ιστορικό τεχνούργημα, μια κληρονομιά ενός προβλήματος που δεν υπάρχει πλέον, αλλά η λύση του οποίου εδραιώθηκε ως βιομηχανικό πρότυπο. Υπάρχουν πιο αποτελεσματικές διατάξεις πληκτρολογίου (όπως το Dvorak), αλλά η ευρεία υιοθέτηση του Qwerty και το υψηλό κόστος της αλλαγής το έχουν κρατήσει κυρίαρχο.