Γιατί οι HDD χρειάζονται την απόρριψη:
HDDS αποθηκεύουν δεδομένα σε φυσικά χωριστούς τομείς σε περιστρεφόμενες πιατέλες. Όταν ένα αρχείο είναι μεγαλύτερο από έναν ενιαίο τομέα, είναι σπασμένο σε κομμάτια και αποθηκεύεται σε διάφορες τοποθεσίες στο δίσκο. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς τα αρχεία δημιουργούνται, διαγράφονται και τροποποιούνται, αυτά τα θραύσματα μπορούν να διασκορπιστούν σε όλη την επιφάνεια του δίσκου. Αυτό οδηγεί σε:
* πιο αργούς χρόνους πρόσβασης: Οι κεφαλές ανάγνωσης/εγγραφής πρέπει να μετακινούνται στην επιφάνεια του δίσκου για να διαβάσουν διάφορα θραύσματα ενός μόνο αρχείου, επιβραδύνοντας την πρόσβαση αρχείων.
* Αυξημένη φθορά: Περισσότερες κινήσεις κεφαλής σημαίνουν περισσότερη φθορά στα μηχανικά μέρη του σκληρού δίσκου, ενδεχομένως μείωση της διάρκειας ζωής του.
Γιατί τα SSD και τα σύγχρονα HDD δεν το χρειάζονται:
* SSDS: Οι δίσκοι στερεάς κατάστασης χρησιμοποιούν μνήμη flash, η οποία δεν έχει τους φυσικούς περιορισμούς των HDD. Τα δεδομένα μπορούν να έχουν πρόσβαση ηλεκτρονικά σχεδόν σε οποιαδήποτε θέση με ίση ταχύτητα. Η απόρριψη σε ένα SSD δεν είναι μόνο περιττή, αλλά μπορεί πραγματικά να μειώσει τη διάρκεια ζωής του προκαλώντας περιττές κύκλους εγγραφής.
* σύγχρονα HDD και λειτουργικά συστήματα: Πολλά σύγχρονα HDD και λειτουργικά συστήματα (όπως τα Windows 10 και αργότερα) έχουν χαρακτηριστικά που ελαχιστοποιούν τον κατακερματισμό. Το λειτουργικό σύστημα προσπαθεί να διαθέσει συνεχόμενο χώρο για νέα αρχεία και συχνά εκτελεί την αποκατάσταση του φόντου έξυπνα. Ο αντίκτυπος της απόδοσης του μικρού κατακερματισμού στα σύγχρονα HDD είναι γενικά αμελητέα.
Εν ολίγοις: Η απόρριψη είναι μια πρακτική κληρονομιάς που αποσκοπεί κυρίως στη βελτίωση της απόδοσης των παλαιότερων HDD με σημαντικό κατακερματισμό. Για τα σύγχρονα συστήματα που χρησιμοποιούν SSD ή με καλή διαχείριση του λειτουργικού συστήματος, είναι σε μεγάλο βαθμό περιττό και δυνητικά επιβλαβές.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα