Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Intel 8088;

Το Intel 8088, ενώ είναι πρωτοποριακό για το χρόνο του (που εισήχθη το 1979), είχε σημαντικούς περιορισμούς σε σύγκριση με τους σύγχρονους επεξεργαστές. Ακολουθεί μια κατανομή των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτήματά του:

Πλεονεκτήματα:

* Κόστος αποδοτικό: Σε σύγκριση με τους ισχυρότερους συγχρόνους του, το 8088 ήταν σχετικά φθηνό για την κατασκευή, καθιστώντας το προσιτό για ένα ευρύτερο φάσμα εφαρμογών. Αυτός ήταν ένας βασικός παράγοντας για την υιοθέτησή του στον υπολογιστή IBM.

* Συμβατότητα προς τα πίσω (με 8086): Ήταν ουσιαστικά μια έκδοση "cut-down" του 8086, που μοιράζεται το ίδιο σύνολο οδηγιών. Αυτό σήμαινε ότι το λογισμικό που γράφτηκε για το 8086 θα μπορούσε, με κάποιες τροποποιήσεις, να τρέξει στο 8088.

* επαρκής για πρώιμες εφαρμογές: Το 8088 ήταν αρκετά ισχυρό για να χειριστεί τα καθήκοντα που απαιτούνται από πρώιμους προσωπικούς υπολογιστές όπως η επεξεργασία κειμένου, τα υπολογιστικά φύλλα και τα απλά παιχνίδια. Η απόδοσή του ήταν επαρκής για τις εφαρμογές σχετικά με χαμηλή ζήτηση της εποχής.

* Αρχιτεκτονική 16-bit: Για την εποχή της, μια αρχιτεκτονική 16-bit ήταν ένα σημαντικό βήμα από τα συστήματα 8-bit, προσφέροντας βελτιωμένες δυνατότητες διευθύνσεων και επεξεργασίας μνήμης. Αυτό συνέβαλε στην ανώτερη απόδοση του σε σχέση με τους προκατόχους των 8-bit.

* Ίδρυμα για την επανάσταση του υπολογιστή: Η οικονομική προσιτότητα και η απόδοσή του ήταν ζωτικής σημασίας για τη διάδοση προσωπικών υπολογιστών, θέτοντας τις βάσεις για τη μαζική βιομηχανία που ακολούθησε.

Μειονεκτήματα:

* Περιορισμένη ισχύ επεξεργασίας: Με τα σημερινά πρότυπα, το 8088 ήταν απίστευτα αργό. Η ταχύτητα του ρολογιού του ήταν σχετικά χαμηλή (τυπικά 4,77 MHz στις αρχές της IBM PCS) και ο δίαυλος δεδομένων των 8-bit (παρά το γεγονός ότι ήταν επεξεργαστής 16-bit εσωτερικά) σοβαρά ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων.

* Μικρός χώρος διευθύνσεων: Ο δίαυλος διευθύνσεων 20-bit περιόρισε την ικανότητά του να αντιμετωπίζει άμεσα μια σχετικά μικρή ποσότητα μνήμης (1 MB). Αυτό σήμαινε ότι οι πολύπλοκες εφαρμογές έτρεχαν γρήγορα σε περιορισμούς μνήμης.

* 8-bit Δεδομένων Δεδομένων Δεδομένων: Αυτή ήταν ίσως η πιο σημαντική αδυναμία του. Ενώ ο ίδιος ο επεξεργαστής θα μπορούσε να επεξεργαστεί 16 bits εσωτερικά, θα μπορούσε να μεταφέρει μόνο 8 bits δεδομένων κάθε φορά από και προς τη μνήμη. Αυτή η σοβαρά παρεμποδίζει την απόδοση, ειδικά όταν ασχολείται με μεγαλύτερα σύνολα δεδομένων.

* Περιορισμένη σειρά εντολών: Το σύνολο οδηγιών, ενώ μια βελτίωση σε σχέση με τις προηγούμενες αρχιτεκτονικές, δεν διέθετε πολλά προηγμένα χαρακτηριστικά που βρέθηκαν σε μεταγενέστερους επεξεργαστές.

* Δεν υπάρχει ενσωματωμένη μονάδα κυμαινόμενου σημείου (FPU): Η αριθμητική, κρίσιμη για πολλές επιστημονικές και μηχανικές εφαρμογές, έπρεπε να αντιμετωπιστεί με λογισμικό, επιβραδύνοντας σημαντικά τους υπολογισμούς. Αυτό απαιτούσε την προσθήκη ενός εξωτερικού μαθηματικού coprocessor (όπως το 8087) για βελτιωμένη απόδοση σε αυτούς τους τομείς.

* Έλλειψη διαχείρισης μνήμης: Το 8088 είχε περιορισμένες δυνατότητες διαχείρισης μνήμης, καθιστώντας την ευάλωτη σε συντριβές λογισμικού και συγκρούσεις μνήμης.

Συνοπτικά, το Intel 8088 ήταν ένα επαναστατικό τσιπ για την εποχή του, ανοίγοντας το δρόμο για την επανάσταση των προσωπικών υπολογιστών. Ωστόσο, οι περιορισμοί της στην ισχύ επεξεργασίας, στην διευθύνσεις μνήμης και στην ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων ήταν σημαντικά μειονεκτήματα, ξεπερνούσαν γρήγορα τους μεταγενέστερους επεξεργαστές. Η κληρονομιά του δεν έγκειται στην τεχνική της αντοχή σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα, αλλά στο ρόλο της ως θεμελιώδους συνιστώσα στην ευρεία υιοθέτηση προσωπικών υπολογιστών.