Πρώιμοι υπολογιστές (πριν από τη δεκαετία του 1970):
* Σωλήνες κενού: Αυτά ήταν τα πρωτογενή ηλεκτρονικά εξαρτήματα, δημιουργώντας σημαντική θερμότητα και επιρρεπή σε αποτυχία.
* Μεγάλο μέγεθος και κατανάλωση ενέργειας: Αυτά τα μηχανήματα κατέλαβαν ολόκληρα δωμάτια και απαιτούσαν σημαντική ισχύ.
* Κάρτες διάτρησης ή χαρτί: Η είσοδος και η αποθήκευση αντιμετωπίστηκαν κυρίως χρησιμοποιώντας αυτά τα μέσα.
* Περιορισμένη μνήμη: Η χωρητικότητα μνήμης ήταν απίστευτα μικρή με τα σημερινά πρότυπα (Kilobytes).
* Επεξεργασία παρτίδας: Οι εργασίες υποβλήθηκαν σε επεξεργασία διαδοχικά, όχι διαδραστικά.
* Εξειδικευμένος σκοπός: Συχνά σχεδιασμένο για μία εργασία, όχι για χρήση γενικής χρήσης.
* Χωρίς λειτουργικό σύστημα (ή πολύ στοιχειώδη): Οι προγραμματιστές αλληλεπιδρούν απευθείας με το υλικό.
* Κωδικός μηχανής ή προγραμματισμός γλώσσας συναρμολόγησης: Οι γλώσσες προγραμματισμού υψηλού επιπέδου δεν ήταν ακόμη ευρέως διαθέσιμες.
Πρώιμοι προσωπικοί υπολογιστές (1970s-1980s):
* κασέτες κασέτες ή δισκέτες: Αυτές ήταν οι κύριες μεθόδους αποθήκευσης. Οι δισκέτες προσφέρονται ταχύτερη πρόσβαση από τις ταινίες.
* Περιορισμένο χρώμα ή μονόχρωμες οθόνες: Συχνά χαμηλή ανάλυση.
* cp/m ή ms-dos λειτουργικά συστήματα: Αυτά παρείχαν μια βασική διεπαφή για προγράμματα λειτουργίας.
* ελάχιστη μνήμη RAM: Κιλοβυτά έως χαμηλά megabytes μνήμης RAM.
* Απλοί επεξεργαστές: Περιορισμένη ισχύ επεξεργασίας σε σύγκριση με τους σύγχρονους υπολογιστές.
* υποδοχές επέκτασης: Επιτρέπεται η προσθήκη χαρακτηριστικών όπως κάρτες ήχου ή προσαρμογείς δικτύου.
* πληκτρολόγιο και ποντίκι (αργότερα): Το ποντίκι έγινε πιο κοινό στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
* Διεπαφή γραμμής εντολών (κυρίως): Οι γραφικές διεπαφές χρήστη (GUI) ήταν σπάνιες αρχικά.
PCS στις αρχές της δεκαετίας του 1990:
* σκληροί δίσκοι: Έγινε στάνταρ, προσφέροντας πολύ μεγαλύτερη αποθήκευση από τους δισκέτες.
* Drives CD-ROM: Επιτρέπεται για μεγαλύτερες εγκαταστάσεις λογισμικού και περιεχόμενο πολυμέσων.
* Windows 3.x ή πρώιμες εκδόσεις του Mac OS: Το Guis έγινε πιο συνηθισμένο και φιλικό προς το χρήστη.
* Περισσότερη μνήμη RAM (megabytes): Ακόμα σημαντικά λιγότερο από τα σύγχρονα μηχανήματα.
* πιο αργούς επεξεργαστές (MHz): Η ταχύτητα επεξεργασίας ήταν πολύ μικρότερη από τους σημερινούς επεξεργαστές GHz.
* Περιορισμένη συνδεσιμότητα: Τα μόντεμ ήταν αργή και ο dial-up ήταν κοινός.
Τα χαρακτηριστικά που θεωρούνται "παλιά" εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από το πλαίσιο αναφοράς σας. Ένας υπολογιστής από τη δεκαετία του 1990 μπορεί να φαίνεται αρχαίων σε κάποιον που χρησιμοποιείται για τις σύγχρονες συσκευές, αλλά θα ήταν αιχμή για την εποχή του. Για να κατανοήσουμε τα χαρακτηριστικά ενός "παλιού" υπολογιστή, είναι απαραίτητο να καθορίσουμε την χρονική περίοδο.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα