Ποια είναι τα βασικά συστατικά ενός TPN;

Η συνολική παρεντερική διατροφή (TPN) είναι ένα σύνθετο διατροφικό διάλυμα που παρέχεται ενδοφλεβίως. Τα βασικά συστατικά του έχουν σχεδιαστεί για να ανταποκρίνονται στις πλήρεις διατροφικές ανάγκες του σώματος όταν η προφορική ή εντερική σίτιση είναι αδύνατη ή ανεπαρκής. Αυτά τα εξαρτήματα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ευρέως ως εξής:

1. Πηγές ενέργειας:

* υδατάνθρακες: Κυρίως δεξτρόζη (γλυκόζη), παρέχοντας τη κύρια πηγή θερμίδων. Η συγκέντρωση ελέγχεται προσεκτικά για να αποφευχθεί η υπεργλυκαιμία.

* λιπίδια: Τα ενδοφλέβια λιπαρά γαλακτώματα (π.χ. σόγια, λάδι σόγιας, λάδι σαφλεστέρας) παρέχουν απαραίτητα λιπαρά οξέα και πρόσθετες θερμίδες. Βοηθούν επίσης στην αποζημίωση των πρωτεϊνών και στη βελτίωση της παροχής λιπαρών βιταμινών.

2. Πηγές πρωτεϊνών:

* αμινοξέα: Τα βασικά και μη βασικά αμινοξέα παρέχονται για την υποστήριξη της πρωτεϊνικής σύνθεσης, της επισκευής ιστών και της παραγωγής ενζύμων. Το προφίλ αμινοξέων μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς.

3. Ηλεκτρολύτες:

* νάτριο (Na+), κάλιο (Κ+), χλωριούχο (CL-), μαγνήσιο (Mg2+), ασβέστιο (Ca2+), φωσφορικό (PO43-): Αυτά είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της ισορροπίας των υγρών, της λειτουργίας των νεύρων, της συστολής των μυών και των διαφόρων μεταβολικών διεργασιών. Οι συγκεντρώσεις ρυθμίζονται με βάση τα επίπεδα ηλεκτρολύτη ορού του ασθενούς και την κλινική κατάσταση.

4. Βιταμίνες:

* υδατοδιαλυτά και λιπαρές βιταμίνες: Ένα πλήρες φάσμα βιταμινών είναι απαραίτητη για τη βέλτιστη μεταβολική λειτουργία και για την πρόληψη ελλείψεων.

5. Στοιχεία ιχνοστοιχείων:

* ψευδάργυρος (Zn), χαλκός (Cu), μαγγάνιο (MN), χρωμίου (CR), σελήνιο (SE), ιώδιο (i): Αυτά απαιτούνται σε μικρότερες ποσότητες αλλά είναι απαραίτητες για διάφορες ενζυματικές αντιδράσεις και μεταβολικές διεργασίες.

6. Πρόσθετα (όπως απαιτείται):

* ινσουλίνη: Συχνά προστίθεται για τον έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούνται υψηλές συγκεντρώσεις δεξτρόζης.

* Ηπαρίνη: Μπορεί να προστεθεί για να αποφευχθεί η πήξη στη γραμμή TPN.

* Άλλα φάρμακα: Ορισμένα φάρμακα μπορούν να προστεθούν στη λύση TPN υπό συγκεκριμένες συνθήκες.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η συγκεκριμένη σύνθεση ενός διαλύματος TPN είναι ιδιαίτερα εξατομικευμένη και προσεκτικά υπολογισμένη με βάση τις διατροφικές ανάγκες του ασθενούς, τη μεταβολική κατάσταση και την κλινική κατάσταση. Ένας ιατρικός επαγγελματίας, συνήθως ένας εγγεγραμμένος διαιτολόγος ή φαρμακοποιός που ειδικεύεται στην υποστήριξη διατροφής, προετοιμάζει και παρακολουθεί το σχήμα TPN. Η ακατάλληλη διαμορφωμένη ή χορηγούμενη TPN μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.