1. Ανεξάρτητη αποθήκευση: Αυτή είναι η απλούστερη μέθοδος. Και οι δύο μονάδες δίσκου συνδέονται απλώς στον υπολογιστή σας και χρησιμοποιούνται ως ξεχωριστές θέσεις αποθήκευσης. Θα δείτε και τους δύο μονάδες δίσκου (π.χ. D:\ και E:\ στα Windows, OR /DEV /SDA και /DEV /SDB στο Linux) και μπορείτε να τα έχετε πρόσβαση ανεξάρτητα για να αποθηκεύσετε και να ανακτήσετε αρχεία. Αυτή είναι η προεπιλεγμένη συμπεριφορά εάν έχετε συνδεθεί πολλαπλές μονάδες δίσκου.
2. RAID (περιττή σειρά ανεξάρτητων δίσκων): Αυτή είναι μια πιο προηγμένη μέθοδος που συνδυάζει πολλαπλούς σκληρούς δίσκους για να επιτευχθεί είτε πλεονασμός (προστασία δεδομένων) είτε βελτιώσεις απόδοσης (ταχύτερες ταχύτητες). Υπάρχουν πολλά επίπεδα επιδρομών, το καθένα με τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα:
* RAID 0 (striping): Αυτό συνδυάζει τις μονάδες δίσκου για να δημιουργήσει έναν ενιαίο, μεγαλύτερο όγκο με αυξημένες ταχύτητες ανάγνωσης και εγγραφής. Ωστόσο, εάν μια μονάδα αποτύχει, όλα τα δεδομένα έχουν χαθεί. Είναι γρήγορο αλλά όχι ανθεκτικό σε σφάλματα.
* RAID 1 (καθρέφτης): Αυτό δημιουργεί ένα ακριβές αντίγραφο των δεδομένων και στις δύο μονάδες δίσκου, παρέχοντας πλεονασμό. Εάν μια μονάδα αποτύχει, η άλλη περιέχει ένα πλήρες αντίγραφο των δεδομένων. Είναι πιο αργό από το RAID 0 αλλά πολύ αξιόπιστο.
* RAID 5 (striping με ισοτιμία): Αυτό συνδυάζει τις πληροφορίες από τις λωρίδες και την ισοτιμία για να παρέχει τόσο ταχύτητα όσο και πλεονασμό. Απαιτεί τουλάχιστον τρεις μονάδες. Εάν αποτύχει μία μονάδα δίσκου, τα δεδομένα μπορούν να ανακατασκευαστούν.
* RAID 10 (RAID 1+0): Αυτό συνδυάζει την κατοπτρική και τη λωρίδα, παρέχοντας τόσο ταχύτητα όσο και πλεονασμό. Απαιτεί τουλάχιστον τέσσερις μονάδες. Είναι το πιο ισχυρό αλλά ακριβό.
Για να χρησιμοποιήσετε το RAID, θα χρειαστείτε μια συμβατή μητρική πλακέτα και συχνά εξειδικευμένο λογισμικό (είτε ενσωματωμένο στη μητρική πλακέτα BIOS/UEFI είτε παρέχεται από το λειτουργικό σύστημα ή εφαρμογές τρίτων).
3. Ξεχωριστά λειτουργικά συστήματα: Θα μπορούσατε να εγκαταστήσετε ένα ξεχωριστό λειτουργικό σύστημα σε κάθε μονάδα δίσκου. Αυτό σας επιτρέπει να εκκινήσετε κάθε σύστημα. Αυτό απαιτεί προσεκτική διαμόρφωση και διαμόρφωση bootloader.
4. Δικτυωμένος αποθηκευτικός χώρος (NAS): Εάν διαθέτετε συσκευή αποθήκευσης αποθήκευσης (NAS), μπορείτε να συνδέσετε και τους δύο δίσκους και να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτά μέσω του δικτύου σας από πολλούς υπολογιστές. Αυτό επιτρέπει την κεντρική αποθήκευση και την κοινή χρήση αρχείων.
Ποια μέθοδος είναι καλύτερη;
Η καλύτερη μέθοδος εξαρτάται από τις ανάγκες σας:
* Χρειάζεστε περισσότερο χώρο; Απλά χρησιμοποιήστε τα ανεξάρτητα.
* Χρειάζεστε ταχύτητα και πλεονασμό; Το RAID 10 είναι βέλτιστη αλλά δαπανηρή και απαιτεί περισσότερους δίσκους. Το RAID 5 είναι ένας καλός συμβιβασμός.
* Χρειάζεστε πλεονασμό αλλά λιγότερη ταχύτητα; Το RAID 1 είναι μια καλή επιλογή.
* Πρέπει να εκτελέσετε διαφορετικά λειτουργικά συστήματα; Εγκαταστήστε τα σε ξεχωριστές μονάδες δίσκου.
* Χρειάζεστε κεντρική αποθήκευση και κοινή χρήση; Χρησιμοποιήστε μια συσκευή NAS.
Πριν ξεκινήσετε, δημιουργήστε αντίγραφα ασφαλείας των σημαντικών σας δεδομένων! Οποιεσδήποτε αλλαγές στη διαμόρφωση του σκληρού δίσκου σας ενδέχεται να οδηγήσουν σε απώλεια δεδομένων εάν δεν γίνει σωστά. Εάν δεν είστε άνετοι με αυτές τις τεχνικές, αναζητήστε επαγγελματική βοήθεια.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα