Ποια είναι η υποκείμενη δομή δίσκου που σας επιτρέπει να αποθηκεύετε πληροφορίες στον υπολογιστή σας;

Η υποκείμενη δομή κίνησης δίσκου που επιτρέπει την αποθήκευση πληροφοριών σε έναν υπολογιστή βασίζεται σε ομόκεντρες κυκλικές διαδρομές χωρισμένοι σε τομείς . Αυτά τα κομμάτια και οι τομείς είναι οργανωμένα σε Platters , τα οποία συνήθως στοιβάζονται κατακόρυφα μέσα στο περίβλημα του δίσκου.

Εδώ είναι μια κατανομή:

* Πλάκες: Αυτοί είναι κυκλικοί δίσκοι από μη μαγνητικό υλικό επικαλυμμένο με μαγνητικό υλικό. Μια μονή μονάδα σκληρού δίσκου (HDD) περιέχει συνήθως πολλαπλές πιατέλες.

* κομμάτια: Κάθε πιατέλα χωρίζεται σε ομόκεντρους κύκλους που ονομάζονται κομμάτια. Τα δεδομένα γράφονται σε αυτά τα κομμάτια. Τα κομμάτια πιο κοντά στο κέντρο είναι μικρότερα από αυτά, αλλά όλα τα κομμάτια περιέχουν το ίδιο * ποσό * των δεδομένων.

* τομείς: Κάθε κομμάτι χωρίζεται περαιτέρω σε τομείς, οι οποίοι είναι οι μικρότερες διευθύνσεις δεδομένων σε σκληρό δίσκο. Οι τομείς έχουν σταθερό μέγεθος (συνήθως 512 bytes ή 4096 bytes).

* κύλινδροι: Ένας κύλινδρος είναι ένα σύνολο κατακόρυφα ευθυγραμμισμένων κομματιών σε όλες τις πιατέλες. Αυτό επιτρέπει την αποτελεσματική πρόσβαση σε δεδομένα σε πολλαπλές πιατέλες.

* κεφάλια: Οι κεφαλές ανάγνωσης/εγγραφής τοποθετούνται πάνω από κάθε πιατέλα για να διαβάζουν και να γράφουν δεδομένα στο μαγνητικό υλικό στις διαδρομές και στους τομείς. Οι κεφαλές κινούνται ακτινικά κατά μήκος της επιφάνειας των πιατάνων για να αποκτήσουν πρόσβαση σε συγκεκριμένα κομμάτια.

Συνοπτικά, τα δεδομένα αποθηκεύονται μαγνητικά στις πιατέλες σε συγκεκριμένους τομείς και διαδρομές, που εξετάζονται μέσω ενός εξελιγμένου μηχανισμού που επιτρέπει στον υπολογιστή να ανακτά και να αποθηκεύει πληροφορίες γρήγορα. Ενώ αυτή η περιγραφή ισχύει για τα παραδοσιακά HDD, τα SSD χρησιμοποιούν μια διαφορετική υποκείμενη δομή που βασίζεται στη μνήμη flash, αλλά εξακολουθεί να οργανώνει δεδομένα λογικά σε μπλοκ ανάλογα με τους τομείς.