* Δίσκοι σκληρού δίσκου (HDD): Αυτά είναι το πιο συνηθισμένο παράδειγμα. Οι κεφαλές ανάγνωσης/εγγραφής μπορούν να μετακινηθούν απευθείας στο συγκεκριμένο κομμάτι και στον τομέα που περιέχει τα επιθυμητά δεδομένα.
* μονάδες στερεάς κατάστασης (SSD): Παρόμοια με τα HDD, τα SSD χρησιμοποιούν επίσης άμεση πρόσβαση. Έχουν πρόσβαση σε δεδομένα ηλεκτρονικά, καθιστώντας τους χρόνους πρόσβασης σημαντικά ταχύτερα από τα HDD.
* Οπτικοί δίσκοι (CD-ROM, DVD, Blu-ray): Ενώ η πρόσβαση δεν είναι τόσο γρήγορη όσο οι HDDs ή SSDs, οι οπτικές μονάδες μπορούν να αποκτήσουν άμεση πρόσβαση σε συγκεκριμένα κομμάτια στο δίσκο. Ωστόσο, αυτό περιορίζεται από τη φυσική δομή του δίσκου.
* RAM (μνήμη τυχαίας πρόσβασης): Ενώ η μνήμη RAM θεωρείται τυπικά πρωτεύουσα αποθήκευση και όχι μια δευτερεύουσα συσκευή αποθήκευσης με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι, είναι ένα κρίσιμο παράδειγμα μιας συσκευής αποθήκευσης άμεσης πρόσβασης, επειδή οποιαδήποτε τοποθεσία μνήμης μπορεί να προσεγγιστεί αμέσως.
Στην ουσία, κάθε συσκευή αποθήκευσης που χρησιμοποιεί ένα σύστημα φυσικής ή ηλεκτρονικής διευθύνσεων για να εντοπίσει συγκεκριμένες τοποθεσίες δεδομένων υποστηρίζει άμεση πρόσβαση.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα