* Συστήματα αρχείων: Οι πρώτοι Macs χρησιμοποίησαν το ιεραρχικό σύστημα αρχείων (HFS), που αργότερα εξελίσσεται στο HFS+. Τα Windows χρησιμοποιούνται (και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν σε μεγάλο βαθμό παραλλαγές του συστήματος κατανομής αρχείων (FAT), αρχικά FAT12 και FAT16, στη συνέχεια αργότερα NTFs. Αυτά τα συστήματα δομημένα αρχεία και καταλόγους στο δίσκο διαφορετικά. Αυτό σήμαινε ένα δίσκο που μορφοποιήθηκε για ένα λειτουργικό σύστημα δεν ήταν άμεσα ευανάγνωστο από το άλλο.
* Τερματισμούς γραμμής: Τα αρχεία κειμένου χρησιμοποίησαν διαφορετικούς χαρακτήρες για να επισημάνουν το τέλος μιας γραμμής. Ο Macintosh χρησιμοποίησε έναν χαρακτήρα επιστροφής μεταφοράς (CR), ενώ τα Windows χρησιμοποίησαν επιστροφή μεταφοράς ακολουθούμενη από τροφοδοσία γραμμής (CRLF). Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αρχεία κειμένου που εμφανίζονται αλλοιωμένα ή ακατάλληλα μορφοποιημένα όταν ανοίγουν στο άλλο σύστημα.
* κωδικοποίηση χαρακτήρων: Οι πρώιμες εκδόσεις και των δύο λειτουργικών συστημάτων χρησιμοποίησαν διαφορετικές κωδικοποιήσεις χαρακτήρων (τρόποι αντιπροσώπευσης χαρακτήρων κειμένου ως αριθμούς) για να αντιπροσωπεύουν κείμενο. Αυτό συχνά οδήγησε σε χαρακτήρες που εμφανίζονται ως gibberish ή απροσδόκητα σύμβολα όταν μεταφέρθηκε ένα αρχείο μεταξύ των συστημάτων.
* Μορφές αρχείων: Ενώ ορισμένες μορφές αρχείων ήταν σχετικά πλατφόρμες-αγνωστικιστές (όπως το απλό κείμενο-αν και ακόμη και τότε οι καταλήξεις της γραμμής ήταν ένα ζήτημα), πολλές μορφές αρχείων που αφορούν συγκεκριμένες εφαρμογές (π.χ. έγγραφα επεξεργασίας κειμένου, υπολογιστικά φύλλα) ήταν ιδιόκτητα και μόνο άμεσα ευανάγνωστα με εφαρμογές στο φυσικό τους λειτουργικό σύστημα. Αυτό σήμαινε ότι ένα έγγραφο λέξης που δημιουργήθηκε σε Mac δεν μπορούσε να ανοίξει απευθείας σε μια έκδοση Windows της Word (και αντίστροφα).
* Δυαδικά δεδομένα και παραγγελία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο τρόπος με τον οποίο τα δυαδικά δεδομένα (όπως τα αρχεία εικόνων, τα εκτελέσιμα κ.λπ.) αποθηκεύτηκαν εσωτερικά. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό με τη σειρά byte (Endianness), με ορισμένα συστήματα να αποθηκεύουν δεδομένα σε μεγάλη σειρά και άλλα σε Little-Endian. Η προσπάθεια να ανοίξετε ένα δυαδικό αρχείο που δημιουργήθηκε σε ένα σύστημα χρησιμοποιώντας μια διαφορετική σειρά byte θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατεστραμμένα ή μη αναγνώσιμα δεδομένα.
Ουσιαστικά, δεν ήταν μόνο για το ίδιο το αρχείο, αλλά όλος ο τρόπος με τον οποίο το λειτουργικό σύστημα διαχειρίζεται και αποθηκεύει δεδομένα για το δίσκο. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι ασυμβίβαστες έχουν μειωθεί με την άνοδο των περισσότερων μορφών αρχείων cross-platform (όπως το PDF, διάφορες μορφές εικόνας), βελτιωμένα πρότυπα κωδικοποίησης χαρακτήρων (όπως το UTF-8) και εργαλεία που μπορούν να μεταφράσουν μεταξύ των συστημάτων αρχείων και των διαφορετικών τερματισμών γραμμών. Ωστόσο, οι εφαρμογές και τα αρχεία παλαιού τύπου εξακολουθούν να παρουσιάζουν συχνά αυτές τις ασυμβατότητες.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα