Γιατί οι πρωταρχικές συσκευές αποθήκευσης είναι ακατάλληλες για εφεδρικούς σκοπούς;

Οι κύριες συσκευές αποθήκευσης είναι ακατάλληλες για αντίγραφα ασφαλείας κυρίως επειδή μοιράζονται τα ίδια τρωτά σημεία με τα δεδομένα που αποθηκεύουν. Ο σκοπός ενός αντιγράφου ασφαλείας είναι να προστατεύει τα δεδομένα από την απώλεια και να βασίζεται σε πρωτογενή αποθήκευση ήττει αυτό το σκοπό με διάφορους τρόπους:

* Ενιαίο σημείο αποτυχίας: Εάν αποτυγχάνει μια κύρια συσκευή αποθήκευσης (όπως ένας σκληρός δίσκος στον υπολογιστή σας ή ο εσωτερικός αποθηκευτικός χώρος του διακομιστή), χάνετε τόσο τα αρχικά σας δεδομένα όσο και τα "αντίγραφα ασφαλείας" σας, αφού κατοικούν στην ίδια τοποθεσία. Μια πυρκαγιά, η πλημμύρα, η κλοπή ή η αύξηση της ισχύος που επηρεάζουν την κύρια αποθήκευση θα επηρεάσουν επίσης τα αντίγραφα ασφαλείας εκεί.

* Διαφθορά δεδομένων: Η διαφθορά δεδομένων στην κύρια αποθήκευση μπορεί να επηρεάσει το αντίγραφο ασφαλείας που κατοικεί στην ίδια αποθήκευση, καθιστώντας το αντίγραφο ασφαλείας άχρηστο.

* Έλλειψη προστασίας εκτός σύνδεσης: Ένα πραγματικό αντίγραφο ασφαλείας πρέπει να είναι εκτός σύνδεσης - φυσικά διαχωρισμένο από το κύριο σύστημα. Αυτό προστατεύει από γεγονότα όπως λοιμώξεις κακόβουλου λογισμικού, επιθέσεις ransomware και τυχαία διαγραφή που θα μπορούσε να επηρεάσει ταυτόχρονα τόσο το αρχικό όσο και το αντίγραφο ασφαλείας, εάν αποθηκευτεί μαζί.

* Περιορισμένη δυνατότητα αποκατάστασης καταστροφών: Εάν ένα καταστροφικό συμβάν επηρεάζει τη θέση του κύριου αποθηκευτικού χώρου σας (π.χ. πυρκαγιά κτιρίου), θα καταστραφεί επίσης ένα τοπικό αντίγραφο ασφαλείας στην ίδια πρωταρχική αποθήκευση. Μια πραγματική στρατηγική δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας απαιτεί αποθήκευση εκτός τόπου για αποκατάσταση καταστροφών.

Εν ολίγοις, η θεμελιώδη αρχή του αντιγράφου ασφαλείας είναι η απόλυση και ο διαχωρισμός. Η πρωτογενή αποθήκευση, εξ ορισμού, στερείται αυτού του κρίσιμου διαχωρισμού και πλεονασμού, καθιστώντας την εγγενώς ακατάλληλη για αξιόπιστους σκοπούς αντίγραφων ασφαλείας.