Ποιοι είναι οι δίσκοι σε παλαιότερους σκληρούς δίσκους;

Οι δίσκοι σε παλαιότερους σκληρούς δίσκους είναι κατασκευασμένοι από αλουμίνιο Επικαλυμμένο με λεπτό στρώμα σιδηρομαγνητικό υλικό , τυπικά οξείδιο του σιδήρου . Αυτό το υλικό είναι αυτό που επιτρέπει στη μονάδα δίσκου για την αποθήκευση δεδομένων.

Εδώ είναι μια κατανομή:

* αλουμίνιο: Παρέχει τη δομική βάση για το δίσκο, καθιστώντας την ισχυρή και ανθεκτική.

* σιδηρομαγνητικό υλικό: Αυτό είναι όπου τα δεδομένα αποθηκεύονται. Το υλικό μπορεί να μαγνητοποιηθεί προς διαφορετικές κατευθύνσεις, αντιπροσωπεύοντας δυαδικά δεδομένα (0s και 1s).

Πώς λειτουργεί:

Η κεφαλή ανάγνωσης/εγγραφής, μια μικροσκοπική συσκευή που αιωρείται πολύ κοντά στους δίσκους περιστροφής, χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητισμό για να γράψει δεδομένα στο δίσκο. Αλλάζει τον μαγνητικό προσανατολισμό του σιδηρομαγνητικού υλικού, δημιουργώντας μικροσκοπικές περιοχές μαγνητικής πόλωσης. Κατά την ανάγνωση δεδομένων, η κεφαλή ανιχνεύει αυτές τις αλλαγές στον μαγνητικό προσανατολισμό και τα μεταφράζει πίσω σε δυαδικά δεδομένα.

Σημαντική σημείωση:

Ενώ αυτό ήταν το πρότυπο για τους παλαιότερους σκληρούς δίσκους, οι νεότεροι δίσκοι χρησιμοποιούν συχνά υαλοπίνακες αντί για αλουμίνιο για αυξημένη ανθεκτικότητα και απόδοση. Ωστόσο, το σιδηρομαγνητικό στρώμα που αποθηκεύει τα δεδομένα παραμένει παρόμοια.