Αυτό σημαίνει ότι αντί των παραδοσιακών διαμερισμάτων (όπως το FAT32 ή το NTFS), τα Windows 2000 χρησιμοποιούν όγκους . Αυτοί οι τόμοι δημιουργούνται μέσα στο χώρο του δίσκου και μπορούν να μορφοποιηθούν με οποιοδήποτε υποστηριζόμενο σύστημα αρχείων.
Αυτή η προσέγγιση προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα έναντι των παραδοσιακών διαμερισμάτων:
* μεγαλύτερη ευελιξία: Οι δυναμικοί δίσκοι μπορούν να αλλάξουν εύκολα το μέγεθος και οι όγκοι μπορούν να μετακινηθούν ή να αντιγραφούν μεταξύ των δίσκων.
* Ενισχυμένα χαρακτηριστικά: Δυναμικές δίσκοι υποστηρίζουν χαρακτηριστικά όπως που εκτείνεται (συνδυάζοντας πολλαπλούς δίσκους σε ένα μόνο μεγάλο όγκο) και striping (Διαχωρισμός δεδομένων σε πολλαπλούς δίσκους για αυξημένη απόδοση).
* Βελτιωμένη ανοχή σφάλματος: Με χαρακτηριστικά όπως RAID 5 Υποστήριξη, οι δυναμικοί δίσκοι μπορούν να παρέχουν πλεονασμό και προστασία από αποτυχίες δίσκου.
Ωστόσο, υπάρχουν επίσης ορισμένοι περιορισμοί που πρέπει να εξεταστούν:
* Περιορισμένη συμβατότητα: Οι δυναμικοί δίσκοι δεν είναι άμεσα συμβατοί με τα παλαιότερα λειτουργικά συστήματα ή με κάποιο υλικό κληρονομιάς.
* Αυξημένη πολυπλοκότητα: Η διαχείριση των δυναμικών δίσκων μπορεί να είναι πιο περίπλοκη από τη διαχείριση των παραδοσιακών διαμερισμάτων.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το Windows 2000 μπορεί επίσης να εγκατασταθεί σε βασικό δίσκο αν χρειαστεί. Αυτό απαιτεί τη δημιουργία διαμερισμάτων με το χέρι και τη μορφοποίηση τους χρησιμοποιώντας τη γραμμή εντολών ή ένα εργαλείο διαχωρισμού τρίτου μέρους. Ωστόσο, η χρήση βασικών δίσκων περιορίζει τα διαθέσιμα χαρακτηριστικά και την ευελιξία που προσφέρει οι δυναμικοί δίσκοι.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα