Εδώ είναι γιατί:
* Περιορισμένη μνήμη: Οι υπολογιστές δεύτερης γενιάς είχαν σημαντικά περισσότερη μνήμη από τους προκατόχους τους, αλλά εξακολουθούν να είναι περιορισμένοι σε σύγκριση με τα σημερινά πρότυπα.
* Δεν υπάρχει άμεση αλληλεπίδραση: Οι χρήστες δεν αλληλεπιδρούν άμεσα με τον υπολογιστή. Αντ 'αυτού, υπέβαλαν προγράμματα σε διάτρητες κάρτες ή μαγνητική ταινία.
* Επεξεργασία παρτίδας: Το λειτουργικό σύστημα θα συγκεντρώσει μια παρτίδα προγραμμάτων, θα τα εκτελεί διαδοχικά και θα παράγει παραγωγή σε εκτυπωτές ή άλλες συσκευές.
* Δεν υπάρχει πολλαπλών εργασιών: Μόνο ένα πρόγραμμα έτρεξε κάθε φορά.
Παραδείγματα λειτουργικών συστημάτων πρώιμης παρτίδας:
* IBM's ibsys
* exec του Univac
Ενώ οι υπολογιστές δεύτερης γενιάς δεν είχαν τα εξελιγμένα λειτουργικά συστήματα που συνηθίζουμε σήμερα, ήταν ένα σημαντικό άλμα προς τα εμπρός όσον αφορά την αποτελεσματικότητα και την αυτοματοποίηση σε σύγκριση με τους προκάτοχους πρώτης γενιάς τους.
Πνευματικά δικαιώματα © Γνώση Υπολογιστών Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα